Wady zgryzu to nieprawidłowe ułożenie zębów w jamie ustnej. Mogą one prowadzić do problemów z funkcjonowaniem jamy ustnej oraz estetyki uśmiechu. Mogą one mieć różne postaci. W zależności od tego, jakie zęby są przesunięte lub ułożone nieprawidłowo. Często mają podłoże genetyczne, ale mogą również wynikać z niewłaściwych nawyków. Takich jak ssanie kciuka lub języka, lub z urazów jamy ustnej. Leczenie zwykle wymaga konsultacji z ortodontą i może obejmować stosowanie aparatów ortodontycznych, chirurgię lub inne metody terapeutyczne.
Przeczytaj również: Mezoterapia igłowa, mikroigłowa a bezigłowa
Wady zgryzu – klasyfikacja
Klasyfikacja wad zgryzu opiera się na relacji pomiędzy zębami górnej i dolnej szczęki oraz ich położeniu względem twarzoczaszki. Wyróżnia się trzy klasyfikacje:
- Klasa I – wada zgryzu, w której zęby górnej szczęki ustawione są prawidłowo, a zęby dolnej szczęki ustawione są trochę bardziej z tyłu niż zęby górnej szczęki. Wadę tę uważa się za najmniej poważną.
- Klasa II – wada zgryzu, w której zęby dolnej szczęki są ustawione bardziej z tyłu niż zęby górnej szczęki. Klasa II może być podzielona na dwie podklasy:
- Klasa II, podtyp 1 (zwana także przodozgryzem). Wada, w której pierwszy ząb siekacz dolnej szczęki jest ustawiony bardziej z tyłu niż powinien, a żuchwa jest cofnięta. Przodozgryz może powodować nadmierne ssanie kciuka lub butelki w dzieciństwie, genetyką, brakiem zębów lub urazami. Przodozgryz może prowadzić do problemów z żuciem, mowy i estetyki uśmiechu. Leczenie przodozgryzu zwykle wymaga stosowania aparatu ortodontycznego lub w niektórych przypadkach chirurgicznego przesunięcia żuchwy.
- Klasa II, podtyp 2 (zwana także tyłozgryzem). Wada, w której pierwszy ząb siekacz dolnej szczęki wychyla się bardziej do tyłu niż powinien. Jednakże żuchwa bardziej wysuwa się niż w podtypie 1. Tyłozgryz może wynikać z czynników genetycznch lub przez nadmierną ekspansję szkieletu twarzoczaszki. Jednakże często wynika z nieprawidłowych nawyków, takich jak zaciskanie zębów. Tyłozgryz może prowadzić do problemów z żuciem, mowy i estetyki uśmiechu. Leczenie tyłozgryzu zwykle wymaga stosowania aparatu ortodontycznego lub w niektórych przypadkach chirurgicznego cofnięcia żuchwy.
- Klasa III – wada zgryzu, w której zęby dolnej szczęki są ustawione bardziej z przodu niż zęby górnej szczęki. To powoduje, że żuchwa jest bardziej wysunięta niż normalnie. Klasę III uważa się za najbardziej poważną wadę zgryzu.
Klasyfikacja wad zgryzu jest ważna dla ortodonty, aby określić stopień nieprawidłowości i wybrać odpowiednie metody leczenia.

Leczenie wad zgryzu
Leczenie wad zgryzu zależy od stopnia wady i jej przyczyn. Jednym z najczęstszych sposobów leczenia wad zgryzu są aparaty ortodontyczne. Istnieje wiele rodzajów aparatów ortodontycznych, w tym tradycyjne aparaty metalowe, aparaty ceramiczne, a także ukryte aparaty językowe. Aparaty te pracują poprzez stopniowe przesuwanie zębów do pożądanej pozycji.
Inną opcją jest stosowanie systemu Invisalign, który jest przezroczystym, niemal niewidocznym aparatem ortodontycznym, który pracuje w sposób podobny do tradycyjnych aparatów. System Invisalign jest coraz bardziej popularny ze względu na jego estetykę i wygodę. Jest łatwy do noszenia i można go zdejmować podczas jedzenia i mycia zębów.
W niektórych przypadkach chirurgiczne przesunięcie kości szczęki lub żuchwy może być konieczne. Szczególnie w przypadkach, gdy wada zgryzu jest bardzo poważna. Chirurgia ortognatyczna jest złożonym zabiegiem chirurgicznym, który obejmuje przesunięcie kości szczęki i/lub żuchwy do właściwej pozycji. Wymaga to jednak dłuższego okresu rekonwalescencji. Dodatkowo wymagać może czasem czasową noszenia aparatu ortodontycznego, aby zęby dopasowały się do nowej pozycji szczęki lub żuchwy.
Warte uwagi: Cellulit – pozbądź się go dzięki mezoterapii igłowej