Category:

Szwy wykorzystywane w stomatologii

27 listopada, 2022 by

Nici chirurgiczne, które producenci nazywają szwami, są jednym z podstawowych materiałów chirurgicznych. Stosuje się je w celu zaopatrywania ran zarówno wewnątrz organizmu człowieka, jak i na zewnątrz. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Proces żucia pokarmu i trawienia w ustach

Różnego rodzaju szwy wykorzystują specjaliści w Implanty Poznań. Lekarze dobierają je w zależności od wykonywanego zabiegu oraz przypadku danego pacjenta.  Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.

Historia szwów chirurgicznych

Łączenie brzegów ran za pomocą „igły i nitki” to technika znana ludzkości od kilku tysięcy lat. Szycie ran lnianymi nićmi udokumentowano na egipskich papirusach mających ok. 5000 lat. Galen, żyjący w II w. n.e. wprowadził szwy wykonywane z wnętrzności zwierzęcych.Przez wieki zmieniały się materiały używane do wyrobu nici chirurgicznych: od trawy, lnu, konopi, ludzkich i zwierzęcych włosów przez jedwab, złoto, srebro, stalowe linki, preparaty z tkanek zwierzęcych (np. catgut) aż po materiały syntetyczne, tj.: poliamid, poliester czy polipropylen. 

Szwy – rola w zabiegach dentystycznych

Szycie jest bardzo ważnym etapem każdego zabiegu chirurgicznego w jamie ustnej. Wiele zabiegów stomatologicznych wymaga założenia szwów chirurgicznych. Jest to między innymi ekstrakcja zęba (po którym zostaje duży zębodół).  Producenci oferują wiele rodzajów nici. Niezwykle ważne jest zatem to, aby podczas wykonywania zabiegu zostały użyte odpowiednie nici. Powinny one być wytrzymałe, gdyż wówczas potrafią dobrze podtrzymywać brzegi rany w niezmienionym stanie. Niedopuszczalne jest, aby użyta przez stomatologa nić była toksyczna oraz drażniąca, gdyż mogłaby ona spowodować infekcję. Użyta podczas zabiegu nic chirurgiczna powinna także cechować się łatwością wiązania węzłów. Podział na wchłanialne i niewchłanialne jest jednym z najważniejszych. Zarówno te pierwsze, jak i drugie mogą być pochodzenia naturalnego i syntetycznego. 

blank

Szwy wchłanialne a niewchłanialne

Szwy wchłanialne zakłada się w miejscu, gdzie jest niewielkie napięcie tkanek, jednak duży potencjał tkanki do zrastania. Bardzo często używa się ich podczas szycia błon śluzowych jamy ustnej. Tego typu nici chirurgiczne nie wymagają zdjęcia po zagojeniu rany. Dzięki temu pacjent nie musi umawiać się na kolejną wizytę. Z kolei nici niewchłanialne stosuje się głównie w przypadku głębszych ran powstających na przykład po resekcji wierzchołka korzenia. Charakteryzują się one tym, że potrafią zapewnić stałą siłę podtrzymywania. Zszycie rany z ich pomocą gwarantuje minimalną reakcję tkanek na ciało obce. Wszystkie nici niewchłanialne tworzą bardzo mocny szew, co w dużym stopniu minimalizuje ryzyko rozejścia się rany i wystąpienia ewentualnych powikłań.

Materiał wykonania szwów

Początkowo nici chirurgiczne wykonywano z naturalnych surowców (np. jelit). Niestety, często dochodziło do infekcji ran i powstania zakażenia. Wraz z rozwojem medycyny zaczęto produkować nici syntetyczne. Wywołują niewielką reakcje organizmu i z tego powodu stały się bardzo popularne. Najbezpieczniejsze okazują się być te wykonane głównie z kwasu poliglikolowego. Równie dobre są nici syntetyczne wykonane z poliglekapronu, nylonu czy polipropylenu.

Dodatkowo, od wieków w chirurgii wykorzystuje się szwy jedwabne. Są one naturalne i łatwe do zawiązania, a węzły są małe, miękkie i wytrzymałe na rozciąganie.  Nici jedwabnych stomatolodzy używają głównie do zaopatrywania ran o krótkim okresie gojenia. Jest to spowodowane osadzaniem się płytki bakteryjnej. Pleciony jedwab jest pozbawiony pamięci skrętu, więc są one wygodne w operowaniu. Syntetyczną alternatywą jedwabiu są nieresorbowalne szwy poliestrowe, powlekane lub niepowlekane. Nici te są elastyczne i względnie łatwe do zawiązania. Powlekane charakteryzują się m.in. zwiększoną względem jedwabiu gładkością i łatwością przechodzenia przez tkanki.

Warte uwagi: Morfologia – badanie wykorzystywane również w stomatologii

 Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.

Jak rozpoznać zaburzenia krzepnięcia krwi?

27 listopada, 2022 by

Zaburzenia krzepnięcia krwi to wszelkiego rodzaju skazy krwotoczne. Choroby układu krzepnięcia są grupą schorzeń, które mimo różnych przyczyn objawiają się podobnie. Różnice często znajdują się dopiero na poziomie biochemicznym. Za krzepnięcie krwi odpowiadają płytki krwi, czynniki krzepnięcia w osoczu oraz ściany naczyń krwionośnych. Wystąpienie nieprawidłowości, w którymś z wymienionych elementów, prowadzić może do powstawania zaburzeń. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Tomografia 3d w stomatologii

W Implanty Zębów Poznań wykwalifikowani specjaliści wiedzą, jak poradzi sobie z tym problemem i skutecznie go wyeliminować, aby nie był przeszkodą podczas zabiegów.

Czym są zaburzenia krzepnięcia krwi?

Problem z krzepliwością krwi to zaburzenie hemostazy, czyli prawidłowego mechanizmu przepływu krwi, który powinien zachodzić w organizmie. Co warto podkreślić, zarówno zbyt słaba, jak i zbyt mocna krzepliwość krwi to sytuacje nieprawidłowe. Wymagają one interwencji medycznej, gdyż mogą zagrażać zdrowiu lub życiu pacjenta. Niekontrolowane krwawienie i problemy z ich zatamowaniem mogą wiązać się ze skazą krwotoczną, co może być niebezpieczne zarówno podczas zabiegów medycznych, jak i w czasie skaleczenia czy urazu. Ponadto, powstawanie skrzepów w obrębie naczyń krwionośnych również jest groźne, gdyż może być przyczyną słabszego przepływu krwi. Dodatkowo dojść może również do zatkania naczynia krwionośnego i wielu poważnych powikłań.

blank

Rodzaje zaburzeń krzepliwości krwi

Zaburzenia krzepnięcia krwi to skazy krwotoczne i skazy zakrzepowo-zatorowe.  Skazy zakrzepowo-zatorowe charakteryzują się skłonnością do tworzenia zakrzepów w naczyniach krwionośnych (jest to tzw. nadkrzepliwość). Wtedy składniki krwi osadzają się wewnątrz naczynia krwionośnego. To z kolei powoduje jego częściowe lub całkowite zatkanie. Z kolei skazy krwotoczne charakteryzują się obfitymi, długotrwałymi krwawieniami, które występują samoistnie lub po urazie. . Wyróżnia się skazy krwotoczne naczyniowe, skazy krwotoczne osoczowe oraz skazy krwotoczne płytkowe.

  1. Krwotoczne skazy naczyniowe związane są z wadą lub uszkodzeniem naczyń krwionośnych. Mogą być schorzeniem wrodzonym (np. wrodzona naczyniakowatość krwotoczna) lub nabytym np. w związku z zażywanymi lekami (np. glikokortykosteroidami). Ponadto mogą występować w przebiegu niektórych zakażeń bakteryjnych lub wirusowych.
  2. Skazy krwotoczne płytkowe spowodowane są nieprawidłową ilością płytek krwi lub upośledzeniem ich funkcji. Małopłytkowość oznacza zmniejszenie liczby płytek krwi poniżej 150 tys./uL.
  3. Wrodzone osoczowe skazy krwotoczne są zazwyczaj spowodowane niedoborem lub zaburzeniem czynności pojedynczego czynnika krzepnięcia krwi. Nabyte osoczowe skazy krwotoczne są związane z niedoborem wielu czynników krzepnięcia. Przyczyną może być ich nieprawidłowa synteza (np. w chorobach wątroby) lub nadmierne zużycie, a rzadziej także obecność przeciwciał.

Postawienie diagnozy

Pacjent , który podejrzewa u siebie zaburzenia krzepliwości krwi, powinien niezwłocznie zwrócić się o pomoc do lekarza. Podczas wywiadu ze specjalistą powinien opisać swoje objawy, zwrócić uwagę na długość i obfitość poszczególnych krwawień, a także ich częstotliwość występowania. Istotne są także informacje na temat występujących chorób oraz przyjmowanych leków. Z powodu możliwych predyspozycji genetycznych warto zwrócić uwagę na podobne schorzenia występujące w rodzinie – zwłaszcza w kontekście powikłań zakrzepowo-zatorowych w młodym wieku. Na podstawie samego wywiadu z pacjentem, lekarz będzie w stanie postawić wstępną diagnozę. Jednakże do jej potwierdzenia niezbędne będzie wykonanie specjalistycznych badań. W diagnostyce zaburzeń krzepnięcia krwi wykorzystuje się m.in.:

  • badanie liczby płytek krwi,
  • badanie APTT oraz TT i PT (INR),
  • badanie stężenia fibrynogenu.

Leczenie zaburzeń krzepliwości krwi

Postępowanie lecznicze zależy przede wszystkim od rodzaju zaburzenia. Najczęściej stosuje się środki hamujące reakcje immunologiczne oraz leki uszczelniające ściany naczyń włosowatych (np. rutyna, witamina C). W przypadku wystąpienia krwawienia należy je zatamować przy pomocy opatrunku uciskowego, unieruchomić zajętą okolicę ciała i zgłosić się do szpitala. Jeśli dojdzie do znacznej utraty krwi to specjalistyczne leczenie obejmuje przetaczanie świeżej krwi lub preparatów krwiopochodnych z brakującymi czynnikami krzepliwości. Czasami konieczne jest operacyjne usunięcie nadmiernie czynnej śledziony, która niszczy zbyt wiele płytek krwi.
Stany nadkrzepliwości leczy się z kolei za pomocą leków przeciwkrzepliwych doustnych lub we wstrzyknięciach podskórnych.

W ramach profilaktyki pacjent powinien prowadzić zdrowy tryb życia i stosować zrównoważoną dietę bogatą w witaminy (zwłaszcza witaminę C). Pomimo ryzyka urazów aktywność fizyczna stanowi ważną składową leczenia – zwłaszcza w chorobie zakrzepowo-zatorowej (zaleca się aktywność z małym ryzykiem urazów, np. rowerek stacjonarny).

Zburzenia krzepliwości krwi – objawy

Najbardziej charakterystycznymi objawami występującymi w zaburzeniach krzepnięcia krwi jest nadmiernego krwawienie:

  • po niewielkim zranieniu,
  • po wyrwaniu zęba,
  • podczas miesiączki,
  • w trakcie zabiegów operacyjnych.

Oprócz tego upośledzona jest zdolność tworzenia się skrzepów i pojawiają się krwotoki do jam stawów. W zaburzeniach krzepnięcia krwi o charakterze pierwotnym występują nie tylko symptomy skazy krwotocznej, ale można również zaobserwować powiększoną śledzionę czy dłuższy czas krwawienia. U pacjentów zaburzeniami krzepnięcia występuje skłonność do powstawania dużej liczny niewielkich wybroczyn na skórze oraz błonach śluzowych, ale także większych krwotoków śródmiąższowych do mózgu lub mięśni. Możliwe są również krwotoki wewnętrzne do przewodu pokarmowego lub zewnętrzne z dróg rodnych.

Warte uwagi: Stan zapalny dziąsęł

 Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.

Korona tymczasowa PMMA

27 listopada, 2022 by

Korona tymczasowa PMMA to, najprościej mówiąc, korona ze szkła akrylowego, którą ze względu na małą odporność mechaniczną i ograniczoną estetykę wykorzystuje się jako koronę tymczasową, na czas leczenia protetycznego. Zanim specjalista wykona korony ostateczne lub most ostateczny. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Ten rodzaj korony jest często wykorzystywany w przypadku usług – Implanty Poznań

Przeczytaj również: Jak rozpoznać zaburzenia krzepnięcia krwi?

undefined – Kliniki.pl

Co to jest PMMA?

Technologia tworzyw sztucznych jest jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin przemysłu na świecie. Postęp w dziedzinie materiałoznawstwa oraz stale rosnące wymagania lekarzy i pacjentów zmuszają producentów do poszukiwania materiałów, które potrafią im sprostać. PMMA to skrót od polimetakrylanu metanu, który jest tworzywem charakteryzującym się termoplastycznością, transparentnością o raz odpornością na UV.  Jego główną zaletą jest ograniczenie występującego podczas polimeryzacji skurczu do 0,02%, dzięki czemu proteza idealnie odwzorowuje pole protetyczne oraz wpływa na utrzymanie uzupełnienia na podłożu. Materiał ten jest biozgodny, a jego zastosowanie w medycynie było następstwem przypadku. W czasie II wojny światowej materiał ten wykorzystywano do budowy kokpitów samolotowych. Stwierdzono, że odłamki tego materiału znalezione w gałkach ocznych pilotów, którzy doznali urazów, nie spowodowały u nich żadnych zmian zapalnych. Doświadczenia te były impulsem do późniejszych prac nad tym materiałem i jego obecnym zastosowaniem w medycynie i stomatologii.

Korona tymczasowa PMMA

Koronę tymczasową PMMA często wykonuje się po leczeniu kanałowym zębów przednich i tylnych. Są one bardzo pomocne kiedy ząb został złamany lub gdy próchnica zębów spowodowała osłabienie i zniszczenie korony zęba. Zakłada się je jedynie na określony czas, szczególnie podczas protetycznego leczenia uzębienia. Materiał akrylowy szybko podlega niszczeniu mechanicznemu, ścieraniu oraz nie posiada wystarczającej szczelności brzeżnej. W wyniku swoich właściwości czasami może powodować uczulenia. Przy dłuższym stosowaniu korony akrylowej może występować zapalenie dziąseł, gdyż kamień nazębny i płytka bakteryjna szybciej odkładają się na akrylu.

Zabieg założenia korony tymczasowej PMMA

Koronę PMMA zakłada się w trakcie jednej wizyty. W pierwszej fazie zabiegu zakładania koron akrylowych specjalista opiłowuje ząb ze wszystkich stron. Jego powierzchnia zmniejsza się wtedy o około 2mm. Następnie stomatolog wykonuje odcisk szczęki z zeszlifowanym zębem oraz odcisk przeciwstawny. Wykonuje się go w celu późniejszego wykonania koron ostatecznych już w warunkach laboratoryjnych. Po wykonaniu odcisku stomatolog zakłada pacjentowi koronę akrylową. W celu zabezpieczenia zęba przykleja ją na cement tymczasowy, aby można było ją zdjąć, gdy będą gotowe korony właściwe. Po zabiegu pacjent może odczuwać chwilowy dyskomfort, ponieważ korony akrylowej nie dopasowuje się idealnie do korony pierwotnej. Kiedy lekarz dentysta otrzymuje gotową koronę, dopasowuje ją do zęba i cementuje na stałe.

blank

Po co korona tymczasowa PMMA?

Jak już wspomnieliśmy powyżej, korona tymczasowa zakładana jest przed założeniem korony stałej, jako doraźne zabezpieczenie zęba. Zatem służy ona przede wszystkim zabezpieczeniu oszlifowanego zęba. Bez zabezpieczenia w postaci szkliwa jest on wrażliwy, np.  na bolesne odczuwanie zmian temperatury. Dodatkowo korona tymczasowa PMMA zapobiega przesunięciu się pozostałych zębów. Sprawia, że zarówno ząb oszlifowany, jak i ząb przeciwstawny, pozostaje na swoim miejscu, a więc służy stabilizacji zgryzu. Ponadto tymczasowa korona zapobiega ochronie tkanek przyzębia i dziąsła brzeżnego – aby zapobiec stanom zapalnym dziąsła, a w konsekwencji jego recesji. Korona tymczasowa stosowana jest jako zabezpieczenie przed bakteriami oraz drobnoustrojami, które występują w jamie ustnej. Jest odpowiedzialna również za zachowanie względów estetycznych. Stosowana jest szczególnie często w przednim odcinku uzębienia, podczas gdy wygląd zęba, mocno zniszczonego przez próchnicę, powoduje dyskomfort u pacjenta.

 Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.

Warte uwagi: Tomografia 3d w stomatologii

 Most na włóknie szklanym

27 listopada, 2022 by

Most na włóknie szklanym jest to tymczasowe uzupełnienie brakującego pojedynczego zęba bez konieczności szlifowania zębów sąsiadujących (jak w tradycyjnym moście). W pewnych przypadkach most na włóknie szklanym może być uzupełnieniem długoczasowym stanowić alternatywę dla klasycznego mostu. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

W Implanty Zębów Poznań wykwalifikowani specjaliści doskonale wiedzą, kiedy zastosować most na włóknie szklanym i jak przeprowadzić zabieg.

Przeczytaj również: Korona tymczasowa PMMA

Włókno szklane – wyjaśnienia

Dentyści stosują włókna szklane w przypadku leczenia kanałowego, aby odbudować martwe, zniszczone zęby. Ponadto włókno szklane jest pomocne w momencie wzmacniania mostów. Mosty zostają zamocowane na własnych zębach, jednakże warto pamiętać, iż jest to możliwe tylko wtedy, gdy pacjent posiada odpowiednią ilość zębów w jamie ustnej w miejscu sąsiadującym. Włókno szklane wykorzystywane jest także w zakresie periodontologii. Materiał ten znalazł zastosowanie do szynowania lekko rozchwianych zębów paradontalnych. Może on także służyć do unieruchamiania zębów, po różnych urazach.

Cechuje się ogromną trwałością i wytrzymałością, co więcej jest ono bardzo estetyczne, a inwazyjność jest minimalna. Stomatolog w taki sposób dopiera tworzywo, że odbudowany ząb wygląda identycznie z pozostałymi. Obecna we wkładach z włókna szklanego żywica kompozytowa sprawia, że doskonale łączą się one z adhezyjnymi cementami kompozytowymi. Materiał ten nie ulega korozji w wilgotnym środowisku jamy ustnej ani reakcjom elektrolitycznym – jest to bardzo istotne dla naszego stanu zdrowia. Zastosowanie włókien szklanych ma jeszcze jedną korzyść – jest odwracalne. Co to oznacza w praktyce? Jeśli w przyszłości pacjent będzie chciał uzupełnić braki w uzębieniu implantami będzie to możliwe.

Mosty na włóknach szklanych

Mosty stomatologiczne służą do wypełniania luk powstałych podczas utraty jednego lub kilku zębów. Jest to bardzo istotne, ponieważ umożliwia zachowanie prawidłowego zgryzu i przywrócenie prawidłowej mechaniki narządu żucia. Warunkiem umożliwiającym zastosowanie u pacjenta mostu stomatologicznego jest obecność prawidłowych zębów bądź implantów ograniczających lukę. Pełnią one funkcję filarów dla mostu i służą do jego zakotwiczenia. Most na włóknie szklanym pozwala uniknąć szlifowania dwóch sąsiednich zębów. Jest alternatywą dla implantów i może być wykonany również bezpośrednio po usunięciu zęba, jako uzupełnienie tymczasowe.

blank

Zalety mostu na włóknie szklanym

  • natychmiastowe uzupełnienie braku zębowego (na jednej wizycie) co jest szczególnie istotne w przypadku zębów przednich
  • oszczędna preparacja zębów graniczących z brakującym zębem (czyli zębów filarowych). Konieczne jest tylko wypreparowanie zagłębień w celu zainstalowania włókna szklanego stanowiącego szkielet konstrukcji.
  • nie ma konieczności leczenia kanałowego zębów filarowych
    cena uzupełnienia znacznie niższa niż mostu protetycznego lub implantu
    uzupełnienie jest zamocowane na stałe w odróżnieniu od tzw. mikroprotez
  • są to uzupełnienia naprawialne ? w przypadku niewielkich uszkodzeń wystarczy uzupełnić je materiałem kompozytowym. W sytuacji, gdy pęknie przęsło, można most usunąć i wykonać ponownie.
  • można je traktować jako długotrwałe uzupełnienie tymczasowe do chwili aż pacjent zdecyduje się na rozwiązanie ostateczne implantologiczne lub most protetyczny.

Most na włóknie szklanym – przeciwskazania

Wykorzystanie mostów na włóknie szklanym są przeciwwskazane u niektórych pacjentów. Do pierwszej grupy przeciwwskazań należą dużego stopnia wady zgryzu, w tym bardzo krótkie zęby. Drugą grupę stanowią sytuacje, gdzie zęby są narażone na duże obciążenia i wysoki stopień ścierania.

Dzieje się tak na przykład w przypadku nadmiernego zaciskania i zgrzytania zębami, bruksizmu, a także częstego spożywania bardzo twardych pokarmów. Istnieje również grupa, w której stosowanie tych mostów jest względnie przeciwwskazane i możliwe do zastosowania jedynie jako czasowe rozwiązanie. Są to pacjenci, u których występują mnogie braki w uzębieniu. W tej grupie mosty na włóknie szklanym są elementem przejściowym, stosowanym jako środek zastępczy w czasie oczekiwania na założenie innych uzupełnień protetycznych, takich jak mosty ceramiczne, czy też implanty stomatologiczne.

Warte uwagi: Jak rozpoznać zaburzenia krzepnięcia krwi?

 Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.

Co to jest obraz CBCT (stożkowa tomografia komputerowa)?

27 listopada, 2022 by

Stożkowa tomografia komputerowa (CBCT) to innowacyjna, stosunkowo nowa technika obrazowania szczękowo-twarzowego. Przede wszystkim jest ona dokładniejsza niż panoramiczne zdjęcie rentgenowskie. Badanie to zrewolucjonizowało świat współczesnej stomatologii, ponieważ ułatwiło przejście diagnostyki stomatologicznej z 2D do obrazów 3D. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

W Implanty Zębów Poznań wykwalifikowani specjaliści wykorzystują badanie CBCT to jeszcze lepszej diagnostyki.

Przeczytaj również: Most na włóknie szklanym

Co to jest CBCT?

CBCT to skrót od Cone Beam Computed Tomography, znanej w Polsce jako tomografia wiązki stożkowej. Określenie „stożkowa” podchodzi od wykorzystywanej w trakcie badania wiązki promieniowania, która ma kształt stożka. W Europie ta metoda diagnostyczna stosowana jest od 1996 roku. W wyniku badania uzyskuje się trójwymiarowy obraz struktur zębowych oraz kości w okolicy czaszkowo-twarzowej w jednym skanie, co pozwala na bardziej precyzyjne planowanie leczenia. CBCT dostarcza szczegółowych informacji o tkankach twardych. Nie dostarcza natomiast pełnych informacji dotyczących tkanek miękkich, takich jak węzły chłonne, nerwy, mięśnie. CBCT jest w stanie – przy krótszym czasie naświetlania – uzyskać obrazy o wyższej jakości diagnostycznej. Podczas badania dawka promieniowania, na którą wystawiany jest pacjent, jest 10 razy mniejsza w porównaniu z tradycyjną tomografią komputerową szczękowo-twarzową. Obraz uzyskuje się w formie cyfrowej na komputerze, a pacjent dostaje wynik na płycie CD/DVD.  Wysoka rozdzielczość tomografii CBCT daje możliwość zobrazowania najdrobniejszych zmian i szczegółów anatomicznych, co ma ogromne znaczenie przy planowaniu leczenia stomatologicznego.

blank

Kiedy należy wykonać tomografię komputerową CBCT?

Tomografia komputerowa CBCT pozwala na kompleksową diagnostykę i leczenie w wielu dziedzinach stomatologii i laryngologii. Badanie to jest bardzo istotnym narzędziem diagnostycznym. Pozwala na wykrycie i diagnozę chorób oraz planowanie leczenia stomatologicznego. Tomografię wykonujemy w celu:

  • leczenia periodontologicznego;
  • oceny próchnicy;
  • diagnozy, leczenia oraz planowania leczenia ortodontycznego;
  • planowania i kontrolowania przebiegu leczenia implantologicznego;
  • planowania leczenia protetycznego;
  • leczenia zaburzeń rozwojowych w obszarze czaszki.
  • leczenia schorzeń stawów skroniowo-stawowych;
  • leczenia endodontycznego (kanałowego) na przykład w przypadku nietypowego przebiegu kanałów;
  • diagnozy zębów zatrzymanych, nadliczbowych i dodatkowych;
  • po urazach twarzoczaszki w celu diagnozy złamać;
  • diagnozy i oceny chorób przyzębia;
  • diagnozy ubytków kostnych w szczęce i żuchwie;

Ponadto tomografię CBCT wykonuje się również w laryngologii. Badanie pozwala na diagnozę stanów chorobowych jamy nosowej oraz zatok szczękowych.

Jak przebiega badanie CBCT i czy wymaga przygotowań?

Do badania tomograficznego wiązką stożkową nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Świadczy o tym chociażby fakt, że nie jest wymagane przebywanie na czczo. Jednakże, jak przed każdym badaniem przy pomocy promieniowania rentgenowskiego, należy usunąć wszystkie metalowe przedmioty z okolic twarzy i szyi (biżuterię, okulary, a także aparaty ortodontyczne, protezy zębowe i aparaty słuchowe). Przed przystąpieniem do badania pacjent musi założyć również ołowiany fartuch ochronny, który zapobiega przyjęciu nadmiarowej dawki promieniowania. 

Tomografia stożkowa wykonywana jest w bezruchu, w pozycji stojącej lub siedzącej. Trwa około kilkudziesięciu sekund. W tym czasie głowa pacjenta pozostaje unieruchomiona przez specjalne uchwyty, nazywane holderami. Aparat, który emituje promieniowanie oraz jego detektor obracają się o 360 stopni. Dzięki temu tworzą dużą liczbę widoków (obrazów). Komputer przy pomocy specjalnych algorytmów analizuje wyniki badania, tworząc trójwymiarowy obraz badanego obszaru. 

CBCT – przeciwwskazania do badania

Przeciwwskazaniem do wykonania tomografii stożkowej CBCT, ze względu na narażenie na promieniowanie w trakcie badania, jest jedynie ciąża. Jak już wspomnieliśmy, badanie to charakteryzuje się mniejszą dawką promieniowania rentgenowskiego niż standardowa tomografia komputerowa, jednakże jego przeprowadzanie u kobiet w ciąży jest niewskazane.

Warte uwagi: Korona tymczasowa PMMA

 Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.

Badanie OB – odczyn biernackiego

27 listopada, 2022 by

Badanie OB (Odczyn Biernackiego) jest jednym z podstawowych badań zlecanych przez lekarzy. Dzięki niemu można szybko uzyskać informacje dotyczące toczącego się w organizmie stanu zapalnego. Jednakże wspomniane badanie nie pozwala określić jego lokalizacji ani czynnika sprawczego (bakterie, wirusy, pasożyty). To wskaźnik szybkości opadania krwinek w osoczu w jednostce czasu. Jest określany po jednej, a czasem po dwóch godzinach. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Most na włóknie szklanym

W Implanty Zębów Poznań wykwalifikowani specjaliści, zanim podejmą się jakichkolwiek działań zabiegowych, proszą pacjenta o wykonanie wspomnianego badania.

Badanie OB – charakterystyka

Nazwa badania wywodzi się od nazwiska polskiego lekarza Edmunda Biernackiego, który jako pierwszy opracował to badanie. Polega na określaniu szybkości opadania krwinek czerwonych w osoczu w jednostce czasu (przeważnie po 1 godzinie). Wartość ta jest niespecyficznym wykładnikiem procesów chorobowych. Odczyn Biernackiego służy także do monitorowania przebiegu choroby. Ponadto przyspieszone opadanie krwinek często wskazuje na toczący się proces patologiczny (może on być jawny lub utajony kliniczne).

Badanie OB wykonywane jest na próbce krwi pacjenta, pobranej najczęściej z żyły łokciowej. Pacjent powinien zgłosić się na badanie na czczo. Krew pobierana jest do strzykawki zawierającej cytrynian sodu, po czym wprowadzana jest do specjalnej kalibrowanej rurki z podziałką, co 1 milimetr. Krwinki czerwone, zwane erytrocytami, na skutek ochłodzenia zlepiają się ze sobą. Proces ten zachodzi dzięki określonym grupom białek, które występują we krwi człowieka. Te specyficzne zlepki erytrocytów opadają na dno probówki.  Wartość OB zależy od:

  • masy właściwej krwinek i osocza,
  • stężenia białek we krwi,
  • wielkości opadających cząstek,
  • innych parametrów.

Jednakże odczyn Biernackiego ma jedną, charakterystyczną wadę – jest mało precyzyjny.

blank

Wskazania do wykonania OB

Lekarze zlecają wykonanie badania OB w sytuacji, gdy zachodzi podejrzenie, że u pacjenta toczy się stan zapalny. Zazwyczaj jest on związany z zakażeniami lub chorobami tkanki łącznej. Ponadto, odczyn Biernackiego jest także pomocny w monitorowaniu stwierdzonego już stanu zapalnego w organizmie człowieka.

Badanie OB – normy

Normy OB różnią się od siebie w zależności od płci i wieku:

  1. noworodki – 0-2 mm/h
  2. niemowlęta (obie płcie) do 6. miesiąca życia – 2-17 mm/h
  3. dzieci powyżej 6. miesiąca życia – od 7 do 8 mm/h (w niektórych laboratoriach może to być nawet do 20 mm/h)
  4. kobiety poniżej 50. roku życia – od 6 do 20 mm/h
  5. kobiety po ukończeniu 50. roku zycia – do 30 mm/h
  6. mężczyźni przed ukończeniem 50. roku życia – od 3 do 15 mm/h
  7. mężczyźni po ukończeniu 50. roku życia – do 20 mm/h.

Interpretacja wyników badania OB

Podwyższone OB nie powinno dziwić kobiety w ciąży i te w trakcie miesiączki. Jest to wtedy naturalna kolej rzeczy. Ponadto podwyższone OB pojawia się u kobiet stosujących doustną antykoncepcję hormonalną.

Wśród przyczyn wysokiego OB wymienić można przede wszystkim silny stres, anemię, białaczkę, występowanie w organizmie stanu zapalnego, ale również niedoczynność lub nadczynność tarczycy. Innymi, nieco mniej charakterystycznymi powodami są choroby reumatyczne, schorzenia wątroby, zbyt wysoki poziom cholesterolu we krwi czy nowotwór. U dzieci może to świadczyć również o rozwijającej się próchnicy bądź chorobie dziąseł.

Należy podkreślić również, że zbyt niski wskaźnik OB również jest wartością nieprawidłową. Najczęściej wskazuje na nieprawidłową krzepliwość krwi lub niedokrwistość. Jednakże może być również spowodowane przewlekłą niewydolnością krążenia lub żółtaczką.

Warte uwagi: Korona tymczasowa PMMA

 Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.

Co to jest membrana kolagenowa?

27 listopada, 2022 by

Membrana kolagenowa to jeden z biomateriałów. Składa się z wysoko oczyszczonych włókien kolagenowych. Wspomagają one gojenie tkanki kostnej i błony śluzowej. Ponadto, membrana kolagenowa jest autogenną matrycą otrzymywaną z koncentratu płytek krwi pacjenta i ma za zadanie stymulować wzrost kości i gojenie tkanek miękkich. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Most na włóknie szklanym

W Implanty Zębów Poznań wykwalifikowani specjaliści wykorzystują biomateriały, dzięki czemu zabiegi charakteryzują się bardzo wysoką skutecznością.

Membrana kolagenowa – wyjaśnienie

Membrana kolagenowa używana jest między innymi do zabiegów przedimplantacyjnych. Składa się z wysoko oczyszczonych włókien kolagenowych pochodzących z tkanki wieprzowej. Wspomagają one gojenie tkanki kostnej i błon śluzowych. Dodatkowo działa jako bariera przez okres ok. 6-9 miesięcy. Stosowana jest u pacjentów w celu odtwarzania struktur tkankowych w trudnych anatomicznie rejonach jamy ustnej. Jest bogata w leukocyty, białka, które ogrywają znaczącą rolę w procesie angiogenezy. Ponadto jest źródłem kolagenu, elastyny, płytkowych czynników wzrostu (warunkujących proces tworzenia i namnażania naczyń oraz stymulowania komórek kostnych). Zaletą tego autologicznego biomateriału jest powolne, ponad 7 dniowe uwalnianie płytkowego czynnika wzrostu komórek, co daje najlepsze wyniki gojenia i regeneracji powodując przyspieszone zabliźnianie, zamknięcie rany.


Zastosowanie membrany kolagenowej

  • Sterowana regeneracja kości i tkanek (GBR, GTR)
  • Ubytki tkanek przyzębia
  • Podniesienie zatoki metodą otwartą
  • Augmentacja tkanki miękkiej
  • Uzupełnienie ubytków po resekcji wierzchołków korzeni

Jak działa membrana kolagenowa?

1. W ubytek kostny wprowadzić można biomateriał w formie granulek lub bloku. Następnie przykrywa się go membraną kolagenową. Membrana pełni funkcje bariery zapobiegającej wrastaniu komórek nabłonka w odbudowującą się tkankę.

2. Naturalna struktura praparatu umożliwia szybką rewitalizację naczyń krwionośnych. Komórki kostne sukcesywnie łączą się z cząsteczkami biomateriału.

3. Po około sześciu miesiącach, cząsteczki biomateriału ulegają połączeniu i tworzą nową strukturę kostną. Preparat w niej zawarty przechodzi gruntowne przemiany i powoli zanika. Membrana ulega stopniowemu rozkładowi następującemu w czasie od sześciu do dziewięciu miesięcy.

Funkcje membrany kolagenowej

Membrana pełni funkcję bariery zapobiegającej wrastaniu komórek nabłonka w odbudowującą się tkankę. Dodatkowo warstwowa struktura zabezpiecza przed wnikaniem komórek nabłonka, bakterii i chroni przyrost tkanki łącznej. Ponadto jej bardzo stabilna struktura skrzyżowanych włókien kolagenowych dająca wysoką wytrzymałość mechaniczną. Dzięki temu pacjent czuje komfort, ponieważ może być przekonany o tym, że jego rana właściwie się zabliźni. Ponadto membrana kolagenowa jest w pełni bezpieczna w użytkowaniu, wykonana z wykonana z wysoko oczyszczonego wołowego włókna kolagenowego (ze ścięgna Achillesa). Ponadto pełni funkcję pogrubienia naturalnego dziąsła pacjenta – wspomaga przyrost tkanki łącznej. Wysoka odporność mechaniczna i możliwość kształtowania po namoczeniu solą fizjologiczną lub krwią, co wpływa na łatwość aplikacji i w pewnych przypadkach umożliwia rezygnację z użycia stabilizujących szwów czy pionów.

 Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.

CAD-TEMP – materiał koron tymczasowych

27 listopada, 2022 by

Materiały, z których wykonuje się uzupełnienia w systemie CAD i CAM, to bloczki ceramiki skaleniowej, ceramik wzmacnianych leucytem lub dwukrzemianem litu, a także ceramiki hybrydowej. Spektrum uzupełnień możliwych do wykonania w  danym systemie zależy od rozmiaru posiadanej maszyny frezującej, rozmiaru bloczka i właściwości wybranego materiału. Od wielu już lat najbardziej popularnym materiałem do frezowania CAD CAM w protetyce są bloczki z tlenku cyrkonu. Jest to materiał ceramiczny, bez dodatku szkła, który powstaje z bardzo drobnych ziarenek. To właśnie od jakości ziarenek proszku z tlenku cyrkonu zależy czy bloczek spełni swoje zastosowanie. CAD-TEMP jest kompozytem z wysoce usieciowanego polimeru akrylowego z mikrowypełniaczem do wykonania prowizoriów długoczasowych.  Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Co to jest membrana kolagenowa?

Implanty Zębów Poznań

Charakterystyka CAD TEMP

CAD TEMP charakteryzuje się dużą stabilnością, wytrzymałością i odpornością powierzchniową. To pozwala na wykonanie czternastopunktowego mostu z możliwością użytkowania do trzech lat. Dostępny jest w postaci dysków i bloczków. Jest bardzo dobrym rozwiązaniem dla pełnych lub częściowo anatomicznych prowizoriów długoczasowych (VITA CAD-Temp) i tymczasowych uzupełnień na implantach (VITA CAD-Temp IS). VITA CAD-Temp DISCs można obrabiać wszystkimi otwartymi systemami CAD/CAM.

blank

Rodzaje CAD TEMP

Występują dwa rodzaje dysków – jednorodne i czterowarstwowe. Z definicji stanowią materiał kompozytowy, gdyż oprócz żywicy akrylanowej zawierają w  swoim składzie nanowypełniacz. Są stosowane w  wykonawstwie długoczasowych uzupełnień tymczasowych w  postaci koron i mostów frezowanych w systemach CAD/CAM. Jednorodne są dostępne we wszystkich odcieniach kolornika, natomiast warstwowe umożliwiają uzyskanie efektu gradientu odcieni w strukturze odbudowy. Ich główne zalety to dobra stabilność długoterminowa, odporność na ścieranie, fluorescencja i przezierność. Uzupełnienia można uzyskać z minimalnym nakładem pracy, o dobrym efekcie estetycznym. Nie generują one podrażnień dziąseł, gdyż są dobrze polerowalne.

Materiał CAD TEMP – cechy

  • Materiał CAD-Temp to dobra stabilizacja długoczasowa dzięki świetnej odporności powierzchniowej i wytrzymałości na zerwanie (min.3 lata użytkowania).
  • Występuje w nim naturalne oddziaływanie kolorów dzięki optyczno-świetlnym właściwościom.
  • CAD Temp to wydajne wykonywanie uzupełnień tymczasowych dzięki ekonomicznemu systemowi CAD/CAM
  • To najlepsze rozwiązanie dla pełnych lub częściowo anatomicznych prowizoriów długoczasowych (VITA CAD-Temp) i tymczasowych uzupełnień na implantach (VITA CAD-Temp IS).

Warte uwagi: Mosty na włóknie szklanym

 Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.

Na czym polega platform switching?

27 listopada, 2022 by

Konstrukcja wspornikowa (platform switching) kości obejmuje wnętrze pierścienia kości w koronowej części implantu, którą dopasowuje się do kości wyrostka zębodołowego. Koncepcję konstrukcji wspornikowej opracowano w celu kontrolowania utraty kość po implantacji. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Sterydy i ich wpływ na implanty zębów

 Implanty Zębów Poznań

Platform switching – wyjaśnienia

Platform switching odnosi się do użycia łącznika o mniejszej średnicy, połączonego z szyjką implantu o większej średnicy. Połączenie to przesuwa obwód połączenia implant-łącznik do wewnątrz, w kierunku osi centralnej (środka implantu), aby poprawić rozkład sił. Aby chronić leżącą pod spodem kość przed naciekiem komórek zapalnych i inwazją, zdrowa tkanka łączna jest potrzebna do ustanowienia biologicznego uszczelnienia, porównywalnego z tym wokół naturalnych zębów. Stwierdzono, że w grupie, w której zastosowano platform switching, ilość utraty masy kostnej była znacznie mniejsza niż w grupie kontrolnej.

blank

Na czym polega wykorzystanie platform switching?

Liczne czynniki mogą wpływać zarówno na utratę masy kostnej, jak i stan tkanek miękkich wokół implantu. Istotne badanie dotyczące platform switching przeprowadził Lazzara w 2006 roku. Opisuje on w jaki sposób koncepcję tę przypadkowo odkryto ponad 25 lat temu, kiedy komponenty protetyczne o tej samej średnicy nie zawsze były dostępne na rynku i zamiast nich stosowano węższe. Badanie wykazało i postawiło hipotezę, dlaczego mniejsza przebudowa kości wyrostka zębodołowego ma miejsce, gdy mniejsze łączniki stosuje się w większych miejscach implantacji. Przy użyciu tych mniejszych łączników doszło do mniejszej przebudowy kości wyrostka zębodołowego.

Teoria opiera się zasadniczo na szerokości biologicznej (biologicznie potrzebna odległość między nabłonkiem łączącym a kością wyrostka wnosi około 2 mm). Zaczęto celowo tworzyć o szerokości biologicznej. Stwierdzono, że zmiany strukturalne związane z konstrukcją wspornikową oferują wiele zalet i potencjalnych zastosowań. Włączając w to sytuację, w której pożądane jest zastosowanie większego implantu, lecz przestrzeń protetyczna jest ograniczona. Ponadto w przypadkach gdy niektóre implanty są pożądane w przedniej strefie, gdzie zachowanie kości wyrostka zębodołowego może prowadzić do poprawy estetyki.

Korzyści z platform switching

Liczne badania wykazały, że stosowanie tej procedury poprawia krótkoterminową i długoterminową żywotność implantów jamy ustnej z kilku różnych powodów:

  • Zachowanie kości wyrostka. Osteointegracja jest niezbędnym procesem potrzebnym do udanego wszczepienia implantu dentystycznego udanego implantu dentystycznego, więc materiał kostny, do którego jest on przymocowany, musi być utrzymany, aby implant zachował swoją integralność. Postępująca utrata kości radykalnie zmniejsza przeżywalność implantu. Zastosowanie platform switching poprawia zachowanie kości wyrostka zębodołowego i pozwala na większą stabilność implantu.
  • Konserwacja tkanek miękkich. Tkanka miękka wokół implantów dentystycznych ma kluczowe znaczenie dla jej walorów estetycznych, ponieważ tkanka ta sprawia, że ​​implant wygląda bardziej naturalnie. Jednak tkanka miękka jest również niezbędna, ponieważ działa jako bariera ochronna, zapobiegając uszkodzeniu kości przez mikroorganizmy. Zastosowanie platform switching zwiększa objętość tkanki miękkiej.

 Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.

Nerw zębodołowy

27 listopada, 2022 by

Nerw zębodołowy dolny jest największą gałęzią nerwu żuchwowego. Jego uszkodzenie niesie ze sobą wiele negatywnych konsekwencji. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Na czym polega platform switching?

Implanty Poznań

Gdzie zlokalizowany jest nerw zębodołowy?

Gałęzie nerwu zębodołowego dolnego to: nerw żuchwowo-gnykowy, zębowy, sieczny i bródkowy. Pierwszy z nich wywodzi się z zębodołu dolnego. Jest umiejscowiony tuż przy wejściu do otworu żuchwowego. Opada rowkiem na głęboką powierzchnię gałęzi żuchwy.  Dolne gałęzie zębowe zaopatrują zęby trzonowe i przedtrzonowe. Odpowiadają one liczbą korzeniom tych zębów. Każdy nerw wchodzi do otworu w punkcie korzenia i zaopatruje miazgę zęba. One powyżej nerwu zębodołowego tworzą dolny splot zębowy.

Gałąź sieczna jest umiejscowiona w kości i zaopatruje kły i siekacze. Nerw bródkowy  wyłania się z otworu bródkowego i dzieli się pod mięśniem trójkątnym na trzy gałęzie: jeden schodzi do skóry podbródka, a dwa wznoszą się do skóry i błony śluzowej dolnej wargi. Gałęzie te swobodnie komunikują się z nerwem twarzowym.

blank

Objawy uszkodzenia nerwu zębodołowego

Urazy nerwów w obrębie jamy ustnej dotyczą przeważnie nerwu językowego i zębodołowego dolnego, które zaliczamy do nerwów czuciowych. Nerw zębodołowy dolny zaopatruje miazgę zębów żuchwy, błonę śluzową po zewnętrznej stronie wyrostka zębodołowego. Ponadto, poprzez nerw bródkowy – skórę i błonę śluzową wargi dolnej oraz skórę okolicy bródkowej. W zależności od stopnia uszkodzenia nerwu pacjent odczuwa różne dolegliwości. porażenie nerwu zębodołowego dolnego powoduje zaburzenie czucia w wardze dolnej.

Wielu pacjentów z uszkodzonym nerwem czuciowym skarży się również na subiektywne odczucie ciała obcego w jamie ustnej lub/i uczucie mrowienia lub pieczenia na powierzchni języka po jednej stronie. W obrębie języka lub wargi dolnej mogą pojawić się także doznania bólowe, problemy w spożywaniu pokarmów, nieprawidłowa artykulacja czy urazy w wyniku przygryzania warg, policzka lub picia gorących płynów – oparzenia. Zmniejszenie wrażliwości czuciowej tkanek jamy ustnej i jej okolic stwarza pacjentowi duży dyskomfort życia. Zablokowanie przewodnictwa w znieczulonym nerwie może się utrzymywać przez dłuższy czas, nawet do kilku lat.

 Umów się na wizytę do kliniki dentystycznej, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.