Category:

Podcięcie wędzidełka języka jest prostym zabiegiem dentystycznym. Po pierwsze wędzidełko, to nic innego, jak niewielki fałd błony śluzowej. Jego funkcją jest ograniczenie ruchomości dwóch fragmentów ciała, które ze sobą łączy. W naszej jamie ustnej znajdują się natomiast cztery wędzidełka. Jeśli niestety każde z nich jest nieprawidłowo zbudowane, może sprawić wiele kłopotów. Jest jednak na to sposób!

Podcięcie wędzidełka języka może być koniecznie w przypadku jego niepoprawnej budowy. Mając to na uwadze wędzidełka w jamie ustnej są niezbędne do prawidłowego jedzenia i mówienia. Co więcej ich nieprawidłowa budowa może prowadzić do problemów. W wyniku nieprawidłowej budowy pjawiają się problemy logopedyczne i stomatologiczne. Na przykłąd powstanie diastemy, czy większa skłonność do próchnicy. W celu zapobiegnięcia tego typu problemom stosuje się zabieg podcięcia wędzidełka — frenotomię.

O wędzidełkach słów kilka

W naszej jamie ustnej wyróżniamy cztery rodzaje wędzidełek:

• podjęzykowe — łączące dolną powierzchnię języka z dnem jamy ustnej. Dzięki czemu możemy swobodnie ruszać językiem, aby poprawnie mówić i rozdrabniać pokarm; 
• wędzidełko wargi górnej (podwargowe) – zlokalizowane pomiędzy wewnętrzną powierzchnię wargi a wyrostkiem zębodołowym szczęki i dzieli jamę ustną na część prawą i lewą. Dzięki, któremu mamy możliwość odchylenia, podnoszenia i utrzymywania napięcia wargi górnej, ssania i żucia;
• wędzidełko wargi dolnej (podwargowe) – biegnie od wewnętrznej części wargi dolnej do dziąseł dolnej szczęki. Pełni tę samą funkcję w stosunku dolnej wargi, co wędzidełko górne w stosunku do górnej wargi;
• policzkowe — jego rolą jest wspomaganie prawidłowego żucia oraz utrzymanie napięcia mięśniowego w jamie ustnej.

Konsekwencje nieprawidłowo ukształtowanego wędzidełka

Po pierwsze najczęściej spotykanymi wadami wędzidełek jest ich długość lub nieprawidłowe zlokalizowanie przyczepów. W przypadku wędzidełek wargowych ich wady mogą również doprowadzić do:

• wad zgryzu,
• diastemy, 
• odsłonięcia szyjek zębowych,
• obniżenia poziomu dziąseł,
• trudności w ssaniu, 
• niedomykaniu się warg,
• zaburzonej artykulacji głosek: p, b, m.

Następnie nieprawidłowa budowa wędzidełek policzkowych może doprowadzić do:

• gromadzenia się pokarmu w policzkach, 
• infekcji jamy ustnej,
• chorób dziąseł,
• próchnicy.

Z kolei wada budowy wędzidełka podjęzykowego może skutkować:

• problemem z artykulacją głosek: n, l, t, d, r, a więc tych, do których potrzebna jest pionizacja języka, 
• utrudnionemu odpływowi śliny i wypływaniu jej przez usta, 
• zaburzonym mechanizmem ssania, 
• utrzymaniem w buzi smoczka czy butelki.

Podcięcie wędzidełka na ratunek językowi

Najczęściej spotykaną wadą budowy wędzidełek jest za krótkie wędzidełko podjęzykowe. Na szczęście, dzięki prostemu zabiegowi można szybko i skutecznie uwolnić język, zapobiegając poważniejszym problemom. Co więcej podcięcie wędzidełka (frenotomia) jest zabiegiem prostym, szybkim i małoinwazyjnym. Polega na poziomym przecięciu skalpelem, laserem, nożem chirurgicznym lub nożyczkami fałdu błony śluzowej znajdującej się pod językiem. 

W każdym przypadku o potrzebie wykonania zabiegu decyduje lekarz stomatolog w porozumieniu z chirurgiem stomatologicznym. W zależności od potrzeb zabieg realizowany jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym a zalecenia pozabiegowe dotyczą półpłynnej diety przez kilka dni oraz ograniczeniu intensywnego wysiłku fizycznego.

Jeśli wasze dziecko ma zbyt krótkie wędzidełko dolne skontaktucje się z naszym centrum stomatologicznym. Po pierwsze umówimy się na wizytę kontrolną sprawdzającą ogólny stan uzębienia dziecko. Po drugie przygotujemy plan wykonania zabiegu tak aby dziecko od najmłodszych lat mogło się cieszyć zdrowym językiem – KONTAKT.

Nasza klinika dentystyczna posiada doświadczoną kadrę dzięki której szybko i sprawnie sprawdzimy stan uzebienia waszego dziecka. Pomimo powszechnej opinii dbanie o zęby mleczne jest tak samo ważne jak o zęby stałe. Higiena jamy ustnej jest tak samo ważna w młodym wieku jak również i w podeszłych latach. Tego typu wizyta to bardzo dobra okazja do wspólnej wizyty kontrolnej. W wyniku tego dowiecie się o wszelkich porblemach jakie macie obecnie lub możecie mieć w przyszłości. Co więcej jest do doskonała okazja do pierwszej wizyty dla dziecka aby oswoić je z dentysą. Na koniec zapraszamy także do regularnego odwiedzania naszego bloga. Z pewnością znajdziecie tam informacje, które będą dla was interesujące – BLOG.

POWRÓT DO BLOGA

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Email

Comments closed

Diastema łączy filmowego Morfeusza, Eltona Johna, Madonnę i Brigitte Bardot. Diastema, czyli przerwa występująca między górnymi jedynkami. Na początek od razu rozwiejemy wątpliwości: diastema jest przez wiele osób uznawana jedynie za defekt kosmetyczny. Tylko i wyłącznie od osobistej oceny pacjenta zależy to, czy będzie chciał się jej pozbyć. A znamy kilka sławnych osób, które tak jak Madonna – uważają diastemę za swój znak rozpoznawczy. Kiedy jednak diastemę należy traktować jako wadę zgryzu i rozważyć jej leczenie?

Diastema to najprościej mówiąc: szpara między zębami, a konkretniej to przerwa między górnymi siekaczami przyśrodkowymi (górnymi jedynkami). U niektórych gatunków ssaków oraz u dzieci w trakcie wymiany uzębienia diastema jest fizjologiczna, natomiast u dorosłych jest to zjawiskiem patologicznym – szczególnie jeżeli zęby są oddalone od siebie o ponad 2 mm. W wyniku tego przerwa może stanowić powód wad wymowy (np. seplenienia świszczącego, charakteryzującego się ostrym brzmieniem wymawianych głosek “ś” i“ć”), wad zgryzu i chorób przyzębia. Podobne problemy wykazują też pacjęcie z zbyt krótkim wędzidełkiem.

Diastema – Przyczyny powstawania

Rozsunięcie się zębów może mieć różne przyczyny, do najbardziej prawdopodobnych zalicza się:

• diastemę fizjologiczną – pojawia się zazwyczaj między 7. a 11. rokiem życia i ma związek z wymianą uzębienia i rośnięciem zębów stałych. Ten rodzaj diastemy natomiast spowodowany jest wyrzynaniem się górnych kłów, które naciskają na korzenie górnych przyśrodkowych zębów siecznych. To zjawisko świadczy o prawidłowym rozwoju wyrostka zębodołowego i nie powinno martwić rodziców. Na koniec po pojawieniu się kłów zwykle zęby wracają do prawidłowego położenia. Co więcej jest najczęściej obserwowanym typem diastemy i piszemy o niej więcej w części dotyczącej zębów mlecznych.
• diastemę rzekomą – wiąże się z genetycznym brakiem zawiązków zębowych (hipodoncją). Jeżeli u pacjenta nie wykształciły się boczne siekacze (dwójki), wówczas zęby mają na tyle dużo miejsca, że nie muszą się ze sobą stykać. Diastema może również powstać z powodu hiperdoncji (dodatkowego zęba)
• diastema prawdziwą – szpary pomiędzy górnymi siekaczami jest konsekwencją przerośniętego wędzidełka wargi górnej lub jego niskiego przyczepu. W tym przypadku konieczne jest podcięcie wędzidełka i dalsze leczenie ortodontyczne.
• diastemę nabytą – powstaje w wyniku urazu, w którym jeden lub oba siekacze mogą się przemieścić. Może być również przyczyną nieprawidłowe nawyków, które skutkują rozsuwaniem się zębów (np  wciskanie kolczyka umieszczonego w wardze lub języku między zęby). 

Na koniec z uwagi na różne ustawienie zębów siecznych przyśrodkowych rozpoznaje się:

• diastemę równoległa – sposób jej leczenia jest uzależniony od szerokości szpary i wieku pacjenta,
• diastemę zbieżną – korony nachylone do siebie, korzenie rozsunięte – leczy się ją aparatem stałym,
• diastemę rozbieżną – korony rozchylone, korzenie zbliżone – ten rodzaj leczy się aparatami ruchomymi.

Kiedy leczyć?

Gdy diastema jest szeroka (powyżej 2 mm) przybiera charakter wady zgryzu i zalecane jest jej usunięcie. W tym celu można wykorzystać jednej z kilku dostępnych metod – każda z nich całkowicie i na stałe zamyka przerwę. Jedyne czym się różnią, to cena, czas oczekiwania na efekty i trwałość. Odpowiednią technikę zamknięcia diastemy wybiera lekarz po sprawdzeniu ogólnego stanu jamy ustnej, budowy zgryzu i wyglądu dziąseł. Leczenie diastemy może także wymagać konsultacji ortodontycznej, implantologicznej lub chirurgicznej.

Sposoby leczenia

Stomatolodzy najczęściej zalecają przy diastemie leczenie ortodontyczne. Zanim zapadnie ostateczna decyzja, należy wykonać badania obrazowe oraz ustalić przyczyny. W wyniku tego do leczenia aparatem kwalifikują się wady zgryzu wywołane nieprawidłowościami w uzębieniu i złymi nawykami. Następnie po podcięciu wędzidełka jest ono także potrzebne do korekty diastemy prawdziwej, pomoże też pomóc przy hiperdoncji (tu koniecznej jest pierwotne usunięcie zęba).

Leczenie aparatem jest skuteczne, ale na jego efekty trzeba długo czekać. Natychmiastowy efekt uzyskasz, decydując się na licówki. Ta metoda polega na naklejaniu cieniutkich porcelanowych płytek na zeszlifowane zęby. Narusza to ich strukturę, ale daje ładny, naturalny efekt. Licówki tworzy się specjalnie dla pacjenta, dostosowuje do kształtu jego zębów. Płytki mogą przetrwać nawet 15 lat.

Kolejnym ze sposobów na usunięcie diastemy jest kompozyt. Tak zwany bonding przypomina nieco plombowanie zębów. Zabieg jest szybki i odwracalny. Polega na wypełnieniu przerwy między zębami specjalnym kompozytem. Jego zaletą jest to, że łatwo naprawiać ewentualne uszkodzenia. Jest też prosty i mało inwazyjny. Jeśli przerwy między zębami są duże i wynikają z braków w uzębieniu, konieczne może być wstawienie implantów.

Przerwy między mleczakami – diastema u dzieci

Rodziców zgłaszających się do gabinetu stomatologicznego ze swoim dzieckiem – uspokajamy. Mleczne uzębienie charakteryzuje się szparowatością i obecnością diastemy pomiędzy górnymi jedynkami. Z tego powodu czas wymiany zębów mlecznych na stałe przypada na okres pomiędzy 7 a 11 rokiem życia – mamy wtedy do czynienia z diastemą fizjologiczną, która jest pożądana, normalna i nie podlega leczeniu. Niepokój opiekunów powinien zwrócić brak przerwy między zębami mlecznymi – może to świadczyć o braku miejsca dla przyszłych stałych zębów. Warto wybrać się wtedy na konsultację do stomatologa. Jeśli obawiasz się o stan uzębienia swojego dziecka skontaktuj się z nami w celu umówienia wizytky – KONTAKT.

POWRÓT DO BLOGA

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Email

Comments closed

Nitkowanie to jedna z najlepszych technik pozbywania się osadów i zanieczyszczeń. Mówi się, że ryba psuje się od głowy, a problemy w jamie ustnej zaczynają się na linii dziąseł i między zębami. Wiadomo, że codzienne czyszczenie zębów jest podstawą higieny, ale jak wyczyścić miejsca w jamie ustnej, do których szczoteczka nie jest w stanie dotrzeć?

Nitkowanie jest tak samo ważne jak samo mycie zębów w długotrwałym procesie dbania o nie. Nie ma znaczenia, od której części jamy ustnej zaczynamy higienę. Ważne , aby mieć pewność, że każdy ząb został wyczyszczony. We wszystkich miejscach – na górze, na dole, po boku i z tyłu. Nie wolno zapominać o linii dziąseł (miejscu, w którym ząb styka się z dziąsłem) oraz o miejscach sąsiadujących z miejscami po usuniętych zębach. Z powodu tego, że tam także mogą utknąć resztki jedzenia. Zwykła szczoteczka do zębów, nawet najlepsza, nie wystarczy, aby dokładnie wyczyścić wszystkie miejsca w uzębieniu. Dlatego też poza szczoteczką do zębów zaleca się stosowanie dodatkowych przyborów higienicznych: nitek, wykałaczek i szczoteczek międzyzębowych. 

Nitka zębowa

Aby skutecznie oczyścić powierzchnie styczne zębów i przestrzenie pomiędzy nimi niezastąpiona jest nitka. Jest bardziej skuteczna niż wykałaczki i może być stosowana niezależnie od stanu dziąseł. Prawidłowe używanie nitki pomoże usuwać płytkę bakteryjną, która sprzyja powstawaniu próchnicy. W aptekach i drogeriach znajdziemy nitki z fluorem lub z chlorheksydyną, widełki z nitką i wykałaczką oraz nitki z miękkimi gąbeczkami – ważne jest, abyśmy wiedzieli jak prawidłowo i bezpiecznie  się nimi posługiwać.

Nitkowanie – Techniki czyszczenia zębów

Używając nitki zawija się ją na palce obu rąk i kieruje pionowo, aby nie uszkodzić nabłonka.  Amerykańskie Stowarzyszenie Techników Dentystycznych podaje cztery kluczowe elementy składające się na technikę czyszczenia zębów nicią dentystyczną. Technika ta stosowana jest dla każdego rodzaju nici: woskowanych, niewoskowanych, o grubszym przekroju i taśm dentystycznych. 

Oto kilka wskazówek, jak nitkować jak zawodowiec:

• Zawinięcie nitki dookoła palców środkowych obu dłoni (nawijamy ok. 50 cm nici). Następnie napinamy nić, używając kciuka i palców wskazujących i manewrując kciukami wsuwamy nić w przestrzeń między zębami przednimi.
• Prowadzenie nici powinno przebiegać przy użyciu palców wskazujących.
• Ruchem zygzakowatym należy delikatnie wprowadzić nić między zęby. Należy otoczyć i prześlizgnąć nicią każdą stronę zęba.
• Nić należy przesuwać w górę i w dół po powierzchni zęba oraz pod linią dziąseł. Przy każdym zębie należy zastosować czysty odcinek nici.
• Należy zawsze zachować delikatność, ponieważ zbyt agresywne nitkowanie może uszkodzić dziąsła.

Ważne jest, aby używać świeżego fragmentu nici na każdy ząb – unikniemy w ten sposób przenoszenia bakterii po jamie ustnej. 

Nitkowanie – Specyficzne potrzeby

Jeżeli przestrzenie zębowe są bardzo wąskie warto użyć cienkiej nici przeznaczonej do tego typu przestrzeni. Jeżeli pacjent posiada most, aparat ortodontyczny lub protezę nitkowanie także jest wskazane. Warto wypróbować kilka rodzajów nitek i wybranie tej najbardziej odpowiedniej. W sytuacji, w której dziąsła są bardzo wrażliwe warto zasięgnąć porady lekarza stomatologa, który podpowie, jak bezpiecznie i bezboleśnie czyścić przestrzenie międzyzębowe.

Nitkowanie – Rodzaje nici dentystycznych

• Niewoskowana nić dentystyczna – wykonana z wytrzymałego nylonu i  poleca się ją pacjentom, u których występują stłoczenia zębowe (bardzo blisko ustawione zęby i wąskie przestrzenie międzyzębowe). Wymagają one użycia nici charakteryzującej się wysoką odpornością na pękanie. Jednak podczas użytkowania może się ona strzępić.
• Woskowana nić dentystyczna – wykonana z nylonu i pokryta cienką woskową warstwą, dzięki której jest niezwykle odporna na pękanie. Pozwala na zachowanie lepszego poślizgu podczas nitkowania.
• Taśmy dentystyczne (woskowane i bez wosku) – szersze niż standardowe nici, zaleca się je osobom ze stłoczeniami zębowymi, dla których nić nie spełnia swojego zadania. Charakteryzuje się znacznie większą wytrzymałością niż standardowe nici.
• Nić z fluorem – zawartość fluoru pozwala zabezpieczyć zęby namnażającymi się bakteriami pwoodującymi próchnicę
• Nici smakowe zawierają w swoim składzie substancje smakowe i zapachowe (najczęściej miętowe), które odświeżają oddech.
• Nić ze środkiem wybielającym pozwalają na usunięcie niechcianych przebarwień na szkliwie.

Nitkowanie – Krwawienie dziąseł

Podczas nitkowania może występować krwawienie, które jest następstwem podrażnienia dziąseł – powinno ono jednak szybko ustąpić. Jeśli po kilku dniach nitkowania krwawienie nadal występuje, może to oznaczać chorobę dziąseł. W takim przypadku należy koniecznie skonsultować to z dentystą, który skontroluje stan dziąseł.

Alternatywy do nitkowania

W sytuacji, kiedy pacjent nie może, albo nie przepada za nitkowanie, można sięgnąć po alternatywne metody czyszczenia trudno dostępnych przestrzeni w jamie ustnej. Ponadto z pomocą przychodzą irygatory, gumowe czyściki do przestrzeni międzyzębowych lub nitki na uchwytach (widełkach).

Jeśli posiadacie nadmierną ilość płytki na swoich zebach, a korzystacie z nici dentystycznej przyczyna może być bardziej skomplikowana. W takim przypadku skontaktujcie się z nami w celu ustalenia terminu wizyty kontrolnej – KONTAKT.

POWRÓT DO BLOGA

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Email

Comments closed

Wybielanie zębów to jeden z najczęstszych zabiegów dentystyki estetycznej. Czasami wstydzimy się swojego uśmiechu, bo nasze zęby – mimo szczotkowania, nitkowania i regularnych wizyt w gabinecie stomatologicznym – nie są tak lśniące i białe, jakbyśmy sobie tego życzyli. Na szczęście i na to stomatologia zna rozwiązania. Wybielanie zębów jest przeznaczone dla każdego, kto chce poprawić kolor i estetykę swojego uśmiechu.

Wybielanie zębów pozwala uzyskać wam piękny biały uśmiech. Przebarwienie zębów następują w wyniku spożywania barwiących pokarmów. Przykładami takich pokarmów sią jagody, porzeczki i winogrona. Ponadto stosowania używek, takich jak palenie papierosów i picie kawy. Co więcej podoby efekt ma picie ziół, herbaty i czerwonego wina. Jeżeli tylko nie ma żadnych przeciwwskazań – można przywrócić naturalny odcień w wyniku zabiegu wybielania zębów. Wybielając zęby w domowym zaciszu preparatami kupionymi przez internet nie mamy gwarancji, że efekt wybielenia będzie jednolity lub zgodny z naszymi oczekiwaniami. Może się również zdarzyć, że preparat z niepewnego źródła doprowadzi do nadwrażliwości zębów lub ich poważniejszych uszkodzeń, dlatego też najlepiej i najbezpieczniej wykonać ten zabieg w gabinecie stomatologicznym. 

Wybielanie zębów – Czy jest bezpieczne

Przed zabiegiem wybielania lekarz stomatolog zbiera informacje na temat ogólnego stanu zdrowia, ocenia aktualny kolor zębów. Co więcej zaleca niezbędne zabiegi poprzedzające wybielanie oraz dobiera skuteczną metodę i czas stosowania środków wybielających. Przed rozpoczęciem zabiegu ustala się także oczekiwania pacjenta związane z wybielaniem. Chodzi o to jaki kolor zębów chciałby uzyskać. W trakcie samego zabiegu stomatolog czuwa, kontroluje i ocenia jego efekt. W wyniku tego mamy gwarancję, że zabieg przeprowadzany jest przez profesjonalistę z zachowaniem wszelkich zasad bezpieczeństwa. Preparaty stosowane w gabinetach stomatologicznych, mają wyższe stężenie składników niż te dostępne w aptekach i drogeriach. Pomimotego są bezpieczne dla zębów – ich działanie potwierdzone jest badaniami oraz certyfikatami bezpieczeństwa.

Zabieg wybielania zębów jest bezpieczny, ponieważ polega na działaniu na powierzchowne warstwy szkliwa i zębiny (dwie najbardziej zewnętrzne warstwy zęba). Preparat wybielający jest bezpieczny dla zdrowia, powoduje utlenienie przebarwień i rozbicie ich na drobne części, które są usuwane z powierzchni zębów. Nie musimy się także obawiać, że wybielanie zębów zwiększy ich podatność na choroby zębów lub osłabić ich strukturę.

Wybielanie zębów – meody

Istnieje kilka sprawdzonych metod wybielania zębów:

• Wybielanie w gabinecie stomatologicznym

Podczas wybielania zębów w gabinecie stomatologicznym, pacjent ma nakładany preparat do wybielania zębów – żel, który jest nakładany pod kontrolą lekarza. W wyniku tego pacjent już po kilkudziesięciu minutach może pochwalić się bielszym uśmiechem.

• Wybielanie zębów nakładkowe (Power White)

Zabieg w przeważającej części wykonywany jest przez samego pacjenta w domu. W pierwszej kolejności stomatolog wykonuje wyciski, na podstawie których tworzone są spersonalizowane nakładki. Z tego powodu indywidualnie wykonane szyny wypełniane są samodzielnie przez pacjenta specjalnym preparatem. Następnie są  zakładane na noc (lub na kilka godzin w ciągu dnia) przez kilka do kilkunastu dni, zgodnie z zaleceniami lekarza. Zabieg ten prowadzi do najdłużej utrzymujących się efektów (od 12 do 36 miesięcy). W naszym gabinecie stosujemy metodę Power White, która łączy wybielanie w gabinecie oraz wybielanie w domu, co prowadzi do znacznie szybszych i trwalszych rezultatów w postaci śnieżnobiałego uśmiechu.

Wybielanie zębów -metody

Lista przeciwwskazań do wybielania zębów na szczęście nie jest długa. Odradzamy wybielanie zębów pacjentom(-tkom):

• poniżej 16 roku życia, 
• w ciąży i w trakcie karmienia piersią, 
• z aktywną chorobą nowotworową,
• z silnymi przebarwieniami potetracyklinowymi (długotrwałe przyjmowanie antybiotyku – tetracykliny może powodować kumulowanie się substancji w szkliwie i występowanie przebarwień), 
• z dużą nadwrażliwością, w tym wrażliwością termiczną,
• z nieestetycznymi wypełnieniami w odcinku przednim, 
• którzy zdjęli aparat (do 6 miesięcy od zabiegu).

Co po wybielaniu zębów?

Jeżeli chcemy, aby efekt wybielania utrzymał się jak najdłużej musimy stosować się do lekarskich zaleceń. Dotyczą one tzw ,,białej diety”, czyli spożywania niebarwiących produktów spożywczych (drobiu, ryb, nabiału, białych makaronów, białego pieczywa, niegazowanej wody mineralnej) i unikania pokarmów mogących zabarwić zęby (kawa, herbata, zioła, czerwone wino, ciemne soki owocowe i warzywne, słodkie napoje typu coca-cola) – szczególnie przez kilka pierwszych dni po zabiegu.

Odradza się także spożywania kwaśnych produktów (soków owocowych, cytrusów) oraz bardzo zimnych i bardzo ciepłych pokarmów (możliwe wystąpienie nadwrażliwości pozabiegowej). Należy wstrzymać się od palenia papierosów, które skutecznie odwracają zabieg wybielania. Ważne jest, aby pacjent regularnie wykonywał stomatologiczne badanie kontrolne oraz zabiegi higieniczne typu skaling i piaskowanie. O regularnym myciu i nitkowaniu zębów już nie będziemy wspominać.

Co mogę zrobić aby poprawić swój uśmiech?

W naszym centrum dentystycznym mamy możliwość wykonania wielu zabiegów poprawiających uśmiech. Nie ograniczają się one do wybielenia. Co więcej nie powinny się do niego ograniczać. W wyniku naszego doświadczenia możemy wam zaoferować komplementarną usługę polegającą na zabiegach hignienicznych, usunięciu płytki, wyprostowaniu zębów zarówno przy pomocy aparatu ortodontycznego jak i Invisialign. 

POWRÓT DO BLOGA

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Email

Comments closed

Jeśli Twój ząb jest bardzo zniszczony przez próchnicę lub leczenie kanałowe, masz do wyboru nie tylko klasyczne wypełnienie stomatologiczne czy koronę.

Onlay może być alternatywą na odbudowę uszkodzonego zęba, przywrócenie mu odpowiedniej struktury i estetyki, a zgryzowi funkcjonalności. To nowoczesny typ wypełnienia przygotowywanego na wymiar i dopasowanego idealnie do zęba kształtem anatomicznym i odcieniem. Jest to tzw. wypełnienie pośrednie, gdyż nie jest wykonywane bezpośrednio w zębie pacjenta, tak jak standardowa plomba.

Od standardowego wypełnienia różni go to, że ma większą trwałość, jest bardziej estetyczny, a do tego skuteczniej stabilizuje stawy. Szacuje się, że założenie tego typu wypełnienia zwiększa moc siły żucia o około 50-75 proc. Dlatego statystycznie onlaye powinny być wykonywane częściej niż zwykłe plomby.

Więcej wizyt, ale lepszy efekt

Specjaliści podkreślają, że choć taki typ wypełnienia stomatologicznego wymaga nieco więcej czasu i dentysta raczej nie założy go w trakcie jednej wizyty, to warto uzbroić się w cierpliwość.

W zależności od skali uszkodzeń zęba, założenie inlaya może wymagać dwóch wizyt. Podczas pierwszej wykonujemy przegląd zębów, jeśli jest potrzeba leczymy próchnicę. Następnie przygotowujemy ząb pod onlay. Na koniec pobieramy wycisk protetyczny, a pacjentowi zakładamy wypełnienie tymczasowe. Na drugiej wizycie mocujemy wykonane przez technika dentystycznego precyzyjne wypełnienie.

W przypadku wypełnienia typu inlay odbudowa powierzchni żucia nie obejmuje żadnego guzka zęba. Jeśli i one wymagają odbudowy ze względu na skalę uszkodzeń zęba, pacjentowi zakładane jest wypełnienie onlay. Alternatywą dla korony, zakładanej w przypadku konieczności  odbudowy całej górnej warstwy zęba, jest overlay.

Onlaye, inlaye i overlaye wykonywane są zarówno z żywicy porcelanowej (np. onlaye wykonane w zasięgu linii uśmiechu), jak i żywicy kompozytowej (przy nierównych lub uszkodzonych zgrzytaniem zębach). Notabene można je wykonać nawet ze złota (np. onlay wykonany na tylnych zębach).

Inlay jest bardziej wytrzymały od standardowego wypełnienia kompozytowego. Z kolei onlay wykonany zamiast korony pozwala oszczędzić większą część naturalnego zęba. Co więcej jest tańszy niż korona. Koszt  tego typu wypełnienia to 1-3,5 tys. zł. Cena zależy m.in. od użytego materiału, laboratorium, w którym wypełnienie jest wykonywane oraz wielkości.

Kiedy warto zdecydować się na takie wypełnienie?

Wypełnienia pośrednie onlay, inlay i overlay sprawdzą się w m.in. w przypadku, gdy ubytek próchniczy pozbawił Cię znacznej części zęba, po leczeniu kanałowym, przy znacznym starciu zębów bocznych (np. wskutek zgrzytania zębami i choroby okluzyjnej), kiedy konieczna jest odbudowa kilku zębów obok siebie, a także gdy zastosowanie takiej metody determinuje kształt zęba i nie ma możliwości założenia wypełnienia opartego na kompozycie.

Nowoczesność tego wypełnienia nie oznacza jednak, że nie musimy o nie dbać. Co więcej pamiętajmy, by zęby odbudowane onlay’em czy onlay’em szczotkować i nitkować tak, jak robimy to zazwyczaj. Nie tylko nowoczesne techniki odbudowy zębów, ale również odpowiednia higiena oraz regularne wizyty u stomatologa, pozwolą zachować długowieczność naszym zębom.

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ O ONLAY’ACH W STANKOWSCY&BIAŁACH STOMATOLOGIA


POWRÓT DO BLOGA

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Email

Comments closed

Zęby mleczne są ważniejsze niż większość myśli. Wiele osób jest przekonanych, że o zęby mleczne nie trzeba dbać, bo i tak wypadną. Tymczasem problemy z mleczakami mogą przełożyć się na późniejsze problemy z zębami stałymi.

W Polsce mówi się już o epidemii próchnicy. Wyniki badań przeprowadzonych przez Ogólnopolski Monitoring Zdrowia Jamy Ustnej wskazują, że 85 proc. 6-latków i 95 proc. 18-latków ma zepsute zęby. Powód? Bogata w cukier dieta, brak higieny i nieregularna kontrola stomatologiczna.
Wiele dzieci zbyt późno pojawia się w gabinecie stomatologicznym. Czasem jedynym ratunkiem jest już usunięcie zęba. Przedszkolaki i uczniowie nie są objęci specjalistyczną opieką dentystyczną. Zaniechanie dbania o zdrowy uśmiech może mieć poważne konsekwencje. By tego uniknąć, trzeba dbać o zęby mleczne już od samego początku.

Zęby mleczne – Dlaczego ważne jest ich zdrowie?

Zęby mleczne zanim wypadną, są podporą dla rosnących zębów stałych. Brak podpory może skutkować wadami zgryzu i problemami ortodontycznymi w późniejszych latach i ryzykiem kolejnych schorzeń np. choroby okluzyjnej. Próchnica jest ponadto powodowana przez bakterie (m.in. Streptococcus mutans) i jeśli nie będziemy leczyć mleczaków, to bakterie z łatwością przejdą z zębów mlecznych na inne zęby, również te stałe. Będą powodować bolesne stany zapalne oraz infekcje. Uszkodzeniu mogą także ulec zawiązki zębów stałych, co przełoży się na patologiczne procesy w ich rozwoju. Zaniedbania w temacie leczenia ubytków zębów mlecznych odbiją się nie tylko na zębach stałych większego już dziecka, ale również na jego zdrowiu ogólnym

Błędem jest także unikanie wizyt profilaktycznych u dentysty. Dawniej zadanie to wypełniała szkoła, kiedy uczniowie regularnie odwiedzali gabinet higienistki. Dzisiaj to już przeszłość, rodzice sami muszą więc pilnować, aby stan uzębienia ich pociech był regularnie kontrolowany. To bardzo ważne, bo współczesna dieta i styl życia sprzyjają rozwojowi próchnicy nawet u najmłodszych przedszkolaków.

Co szkodzi zębom mlecznym?

Największymi wrogami zębów mlecznych są:

• dieta bogata w cukier,
• podawanie dziecku słodkich przekąsek i słodzonych napojów,
• nieodpowiednia higiena jamy ustnej lub całkowity jej brak,
• zasypianie z butelką w buzi,
• dokarmianie nocne, np. kaszką,
• niska jakość szkliwa.

Choć zmiany próchnicowe większość z nas kojarzy z nieestetycznymi ciemnymi plamami, pierwszym objawem kłopotów jest kredowobiała zmiana, która wyraźnie zaznacza się na gładkiej powierzchni zęba i sygnalizuje odwapnienie szkliwa. Jeśli zostanie w porę zauważona, a leczenie podjęte, istnieje duża szansa na całkowite pozbycie się próchnicy. Zignorowana, zacznie się powiększać, atakując głębsze struktury zęba. Przybierze też nieetyczny wygląd, zmieniając się w czarne lub brązowe plamy.

Zęby dziecka rozwijają się stopniowo, są generalnie słabiej zmineralizowane i mają nieco inną budowę. Posiadają one głębokie bruzdy ułatwiające zaleganiu bakterii, a warstwa szkliwa jest cieńsza, bardziej miękka i przez to bardziej podatna na rozwój próchnicy, przez co postępuje ona dużo szybciej.

Higiena jamy ustnej u najmłodszych

Przyczyną próchnicy są paciorkowce Streptococcus mutans oraz Streptococcus sobrinus. Wytwarzają kwasy, które uszkadzają szkliwo zębów. Pożywieniem dla tych drobnoustrojów są cukry. A tych w diecie najmłodszych nie brakuje. Wiele z naszych pociech codziennie sięga po cukierki, lizaki, napoje słodzone i soki. Nie tylko szkodzi to im zębom, ale też negatywnie wpływa na masę ciała i odporność.

Ale cukry są nie tylko w słodyczach. To również węglowodany, które znajdują się w diecie każdego z nas. Nie sposób z nich całkowicie zrezygnować. Można jednak spróbować je zastąpić, np. zamiast białego pieczywa wybierając pełnoziarniste.
W trosce o higienę jamy ustnej dbać już trzeba o bezzębny uśmiech niemowlęcia. Zaleca się czyścić dziąsła kawałkiem gazy albo tetry nawiniętej na wskazujący palec i zwilżonej przegotowaną wodą. W ten sposób usunie się resztki pokarmu, zapobiegając tym samym rozwojowi próchnicy oraz grzybicy jamy ustnej.

Kiedy niemowlę będzie mieć już pierwsze ząbki, powinno się myć je dwa razy dziennie odpowiednią szczoteczką (miękką, z małą główką) oraz pastą do zębów z dodatkiem fluoru. Jeśli chcecie zadbać o zdrowie swojego dziecka zadzwońcie do naszego centrum stomatoloigcznego i umówcie się na wizytę – KONTAKT.

POWRÓT DO BLOGA

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Email

Comments closed

Wybity ząb to częsta sytuacja z jaką mierzy się dziecko i rodzice. Chwila nieuwagi, pechowa zabawa, niefortunny upadek i… ząb wypada z ust. Na szczęście, w wielu przypadkach wybity ząb można uratować. Co robić w takiej sytuacji?

Najważniejsze jest zachowanie zimnej krwi, by nie stresować dodatkowo dziecka. Wybicie zęba w wyniku mechanicznego urazu nie jest sytuacją beznadziejną. Jeśli ząb nie jest ułamany, tylko wybity w całości z korzeniem, należy działać szybko, ponieważ im więcej czasu minie, tym mniejsze szanse na jego uratowanie. Trzeba jednak przestrzegać kilku zasad, by było to możliwe.

Najpierw ostrożnie podnieśmy zęba, ale – jeśli to możliwe – czystymi dłońmi. Chwytajmy za koronę, czyli jego biały fragment, nie dotykając przy tym korzenia, ponieważ możemy go uszkodzić. Jeśli ząb jest ubrudzony, np. piaskiem, krwią, wypłuczmy go delikatnie pod letnią, czystą wodą lub w mleku. Ząb musi być bez przerwy wilgotny, bo jego wyschnięcie może spowodować obumarcie żywych tkanek, które są niezbędne, aby móc go uratować. Nie należy użyć płynu do płukania ust, podobnie jak nie można czyścić zęba pastą do zębów, mydłem, ponieważ te substancje mogą usunąć z korzenia fibroblasty, czyli komórki tkanki łącznej, które działają jak klej mocujący zęby z kością.

Wybity ząb – Co dalej?

Czas jest tu kluczowy, ponieważ im szybciej zareagujemy, tym większa szansa, że pomożemy dziecku. Zęba należy więc włożyć do pojemniczka z roztworem ochronnym, np. solą fizjologiczną, mlekiem, śliną dziecka, i w nim przewieźć do dentysty. Jeśli zęba stracił nastolatek, można poprosić go, by „przetransportował” zęba nietypowo, bo w ustach. Najlepiej pomiędzy policzkiem, a trzonowcami – musi tylko uważać, by go nie połknąć. Jeśli malec narzeka na ból, można przyłożyć do policzka zimny okład albo podać środki przeciwbólowe przeznaczone do wieku dziecka.

Trzeba udać się do chirurga stomatologa, który pod znieczuleniem przeprowadzi zabieg reimplantacji, czyli ponownego wszczepienia. Polega on na umieszczeniu zęba w zębodole, gdzie korzeń zęba łączy się z kością. Dentysta szynuje, czyli unieruchamia wybitego zęba za pomocą miękkiego drutu i żywicy kompozytowej. Tak zabezpieczony ząb jest pozostawiony na jakiś czas, aż stomatolog zdecyduje o usunięciu szyny z jamy ustnej dziecka.

W przypadku, gdy kość okalająca zęba nie jest złamana, korzeń może się zrosnąć z zębodołem w ciągu 3-4 tygodni. Gdy uszkodzenia są rozleglejsze, okres regeneracji może potrwać 6-8 tygodni. Metoda reimplantacji jest najbardziej zalecanym rozwiązaniem w przypadku młodych pacjentów. Dla pewności – rodzic nie może zrobić tego samodzielnie. Także nie wolno pozwolić dziecku, aby samo tego próbowało, ponieważ może uszkodzić zęba, spowodować ból lub doprowadzić do zakażenia.

Czy każdy ząb jest gotowy na reimplantację?

Po pierwsze, jedynie stałe zęby podlegają zabiegowi reimplantacji. Mleczaki najczęściej nie kwalifikują się do tego rodzaju procedury, ponieważ na ogół mają zbyt krótkie korzenie. Wyjątkiem są kły dziecka. Po drugie, ząb musi posiadać zdrowy, nienaruszony korzeń, co jest warunkiem koniecznym do zabiegu. Po trzecie, czas od wybicia zęba jest istotny – największe szanse na przyjęcie się zęba mamy, gdy zabieg reimplantacji jest wykonany maksymalnie 30-60 minut po urazie. U dzieci odsetek powodzeń takich zabiegów jest większy niż u osób dorosłych.

Warto mieć na uwadze, iż aby wszczepić pacjentowi sztucznego zęba, czyli implant, musi być zakończony proces rozwoju struktur kostnych, a ten trwa do ok. 21 roku życia, u kobiet nieco wcześniej.

W przypadku wybicia zęba i niemożności przeprowadzenia zabiegu implantacji, dziecko nie tylko nie jest skazane na ubytek w uzębieniu, a nawet nie powinno, szczególnie zęby trzonowe powinny być uzupełniane. U dziecka można zastosować protetyczne uzupełnienia brakującego zęba połączone np. z terapią ortodontyczną.

Wiek pacjenta

W zależności od wieku pacjenta stosowane są różne metody. Np. u dzieci do 6. roku życia, które posiadają zęby mleczne, można zastosować tzw. ortodontyczną protezę zapobiegawczą lub protezę leczniczą. Co więcej na podtrzymanie efektów – wykorystamy protezę retencyjną, do momentu aż pojawią się wszystkie zęby stałe. Nieco inaczej będzie wyglądało leczenie w wieku nastoletnim. U dziecka w wieku 12-18 lat można zastosować najpierw uzupełnienie protetyczne tymczasowe, a następnie wymienić je na stałe. Poza tym po 12. roku życia do uzupełnienia większych ubytków zębowych można też zastosować mosty, ale tylko przy równym zgryzie. Jeśli ubytek dotyczy 1-2 zębów, możliwe jest też założenie tzw. mostu adhezyjnego.

Uzupełnienie braków zębowych u dzieci jest konieczne. Ich organizm dynamicznie się rozwija i każde zaniedbanie może skutkować problemami w wieku dorosłym. Uzupełnienie wybitego zęba lub zębów u dziecka zapobiegnie zaburzeniom rozwoju mowy, deformacjom twarzy, potencjalnym wadom zgryzu w przyszłości i przywróci dziecku pełną funkcjonalność zgryzu – żucie i gryzienie pokarmów.

POWRÓT DO BLOGA

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Email

Comments closed

Dbanie o zęby powinno być włączone do ogólnych działań mających na celu twoje zdrowie. Zepsute zęby oraz infekcje dziąseł to nie tylko kwestia estetyki czy świeżości oddechu, ale również zdrowia ogólnego oraz niejednokrotnie – życia. Czy tak jest rzeczywiście? Sprawdź, co mówią badania i dlaczego warto zatroszczyć się o swoje uzębienie.

Problemy z sercem

Zdrowie jamy ustnej może mieć bardzo istotne znaczenie dla kondycji naszego serca. Według doniesień naukowców, osoby cierpiące na choroby dziąseł są 2-krotnie bardziej narażone na chorobę wieńcową niż osoby bez tej dolegliwości. We florze bakteryjnej śliny pacjentów z paradontozą możemy bowiem znaleźć szczep bakterii Gram-ujemnych Tannerella Forsythia. Ta sama bakteria przyczynia się do zmian miażdżycowych (miażdżyca tętnic to jeden z głównych powodów choroby wieńcowej). Niebezpieczna jest również próchnica. Nieleczona może doprowadzić do zapalenia tkanek okołowierzchołkowych. W wyniku tego zwiększa się ryzyko choroby niedokrwiennej serca.

Groźne patogeny, m.in. paciorkowce, gronkowce, z miejsca infekcji w jamie ustnej poprzez otwarte ranki trafiają do strumienia krwi. Następnie docierają do innych organów wewnętrznych m.in. serca. W wyniku tego bakterie mogą gromadzić się na ścianach żył i uszkadzać tętnice. Ich obecność oczywiście wyzwala reakcję układu odpornościowego i w konsekwencji powstanie tzw. blaszki miażdżycowej. To już bezpośrednie zagrożenie zakrzepów i zatorów odpowiedzialnych za zawał mięśnia sercowego. To samo zapalenie naczyń krwionośnych na skutek nieleczonej infekcji pochodzenia zębowego może grozić także udarem mózgu. Co więcej, odpowiednia higiena jamy ustnej oraz dobra kondycja zębów i dziąseł pomaga utrzymać prawidłowe ciśnienie tętnicze krwi, którego anomalie są kolejnym czynnikiem ryzyka chorób serca.

Kłopoty z pamięcią

Coraz więcej mówi się o związku pomiędzy złym stanem jamy ustnej a zwiększonym ryzykiem otępienia. Podczas jednego z badań przeprowadzonego na grupie 118 sióstr zakonnych w wieku 75-98 lat, okazało się, że kobiety z najmniejszą liczbą zębów miały najwięcej objawów świadczących o demencji. Eksperci uważają, że bakterie bytujące w jamie ustnej mogą poprzez łączące się z krwiobiegiem lub szczęką nerwy czaszkowe docierać do mózgu. Tam mogą wywołać tę samą reakcję układu odpornościowego, co w przypadku serca – w tym przypadku prowadząc do zmian i zniszczenia komórek mózgu.

Do tego samego wniosku doszli naukowcy badając próbki tkanek mózgowych na łamach Journal of Alzheimer’s Disease. Okazało się, że osoby wykazujące gorszą dbałość o zęby oraz te, u których wcześnie rozwinęła się choroba przyzębia, mogą wykazywać większą predyspozycję do zachorowania w przyszłości na chorobę Alzheimera.

Choroby płuc

Zgodnie z Journal of Periodontology, choroba dziąseł może zwiększyć ryzyko infekcji układu oddechowego takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) czy zapalenie płuc. Może dojść do tego na skutek przedostania się bakterii z jamy ustnej do płuc, co może spowodować zapalenie dróg oddechowych. Podobnego zdania są naukowcy z Virginia Commonwealth University, którzy w badaniach stwierdzili, że osoby, które nigdy nie pojawiły się na rutynowym przeglądzie u dentysty, są o 86 proc. bardziej narażone na bakteryjne zapalenie płuc niż osoby, które regularnie badają stan swoich zębów.

Dbanie o zęby – Wahania poziomu cukru we krwi

Pacjenci z cukrzycą mają większą tendencję do chorób przyzębia niż osoby zdrowe. Jest to spowodowane faktem, że osoby chorujące na cukrzycę wykazują większą podatność na wszelkie infekcje. Co więcej, istnieją również badania, które wykazują odwrotność. Również choroba dziąseł może utrudniać kontrolowanie cukru we krwi, a więc terapia periodontologiczna może złagodzić objawy cukrzycy u pacjenta. Z tego względu, zarówno osoby zmagające się z cukrzycą, jak i te chcące się przed nią uchronić powinny zwrócić szczególną uwagę na stan swoich dziąseł. Jeśli pacjent obserwuje u siebie częste stany zapalne dziąseł powinien na to zwrócić uwagę. Jeśli dochodzi do krwawienia, opuchlizny i bolesności tkanek, warto kontrolować stan przyzębia. Badanie można wykonać u dentysty oraz regularnie zgłaszać się na usunięcie kamienia nazębnego.

Dbanie o zęby – Wpływ na płodność

Naukowcy z Australii Zachodniej odkryli, że kobiety w wieku rozrodczym z chorobą dziąseł musiały starać się dłużej o dziecko.  Średnio 7 miesięcy, by zajść w ciążę – to 2 miesiące dłużej, niż u kobiet bez choroby dziąseł, które o ciążę starały się 5 miesięcy. W trakcie ciąży higiena zębów powinna być wzorcowa. Wszelkie  wątpliwości zgłoszone dentyście. Podczas zapalenia dziąseł i przyzębia bakterie mogą przedostać się do krwiobiegu ciężarnej, a stamtąd do płodu. To z kolei może powodować groźne komplikacje dla nienarodzonego dziecka i matki. Większe ryzyko poronień, przedwczesnego porodu czy niskiej wagi urodzeniowej noworodka.

Dbanie o zęby – Uporczywe migreny

Jest wiele przyczyn bólu głowy: stres, meteopatia, brak snu, grypa, nadciśnienie. Powodem mogą być również zęby! I nie chodzi tu jedynie o próchnicę, gdzie stan zapalny zębów (głównie trzonowych) może promieniować na okoliczne tkanki. Źródłem przewlekłych bólów głowy przypominających migreny może być również choroba okluzyjna zębów. Jest to zaburzenie pracy układu żucia, czyli zębów, mięśni żwaczowych i stawów skroniowo-żuchwowych. Najprościej mówiąc, polega ono na niedopasowaniu zębów górnych z dolnymi. Skutkiem czego może być szereg komplikacji m.in. zgrzytanie i ścieranie się zębów, trzaski i przeskakiwanie żuchwy, napięcie mięśni twarzy. Co więcej mogą pojawić się uporczywe bóle głowy, z którymi pacjent może powinein się do neurologa, zamiast stomatologa.

Gdy pacjent uskarża się na jednostronne bóle głowy, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że ma to związek ze zgryzem. W zależności od tego, które mięśnie na skutek zaburzeń zgryzu będą przeciążone, tam będziemy odczuwali ból. Zazwyczaj będą to okolice skroni, czoła, potylicy, ale także ucha lub szyi.

Przyczyn choroby okluzyjnej może być wiele m.in. wady szkieletowe, braki zębowe, ósemki wyrzynające się pod nieprawidłowym kątem czy wady zgryzu. Wtedy eliminując źródło możemy pozbyć się zaburzeń w pracy zgryzu. Źródłem może być np. usuwając krzywo rosnący ząb, uzupełniając brakujący ząb lub założenie aparatu ortodontycznego. To powinno uwolnić pacjenta od uporczywych objawów, w tym również złagodzić bóle głowy oraz ich intensywność.

POWRÓT DO BLOGA

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Email

Comments closed

Wśród grupy chorób przyzębia paradontoza jest tą najpopularniejszą. Jest to infekcja bakteryjna, która, wbrew obiegowym przekonaniom, nie ma źródła w genach. Co więcej taka jej postać występuje tylko u mniej niż 5 proc. ludzi. Infekcje zapalne dziąseł powodują cofanie się dziąseł i utratę kości. Co nastepnie bez odpowiedniego leczenia może doprowadzić do zaawansowanej paradontozy. Na sam koniec nawet do całkowitej utraty zębów.

Paradontoza to zapalenie przyzębia. Wśród wszystkich schorzeń jamy ustnej jest drugą najczęściej występującą przypadłością, zaraz po próchnicy. Najczęściej dotyka osoby po 40 roku życia, natomiast zdarzają się jednak również przypadki zachorowań w młodszym wieku. Ponadto czynnikami sprzyjającymi rozwojowi paradontozy są niewłaściwa higiena, nadużywanie alkoholu, palenie papierosów, choroby współtowarzyszące (m.in. cukrzyca i niewydolność krążenia) oraz wahania hormonalne. Jeśli obawaisz się, że cierpisz na tę chorobę skontaktuj się z naszym centrum stomatologicznym – KONTAKT.

Paradontoza – przyczyny i objawy

Po pierwsze choroba zaczyna się od odkładania nalotu z resztek jedzenia. Z tego powodu tak istotna jest wzorowa higiena jamy ustnej. Ponadto konieczne jest profesjonalne usuwanie płytki i kamienia nazębnego u dentysty, które uchroni zęby przed możliwymi konsekwencjami. Jeśli nie zareagujemy odpowiednio wcześnie, objawy będą postępować.

Początkowo paradontoza przebiega bezobjawowo. Należy jednak kontrolować aktualny stan jamy ustnej by móc w porę zareagować, w nadziei że zapobiegniemy dalszemu rozwojowi schorzenia. Na koniec mogą pojawić się objawy, które można zaobserwować gołym okiem:

• zaczerwienienie i obrzęk dziąseł, ból towarzyszący szczotkowaniu;
• nieprzyjemny zapach z ust;
• osuwanie się szyjek zębowych;
• nadwrażliwość dziąseł, podatność na zmiany temperatur
• ponadto krwawienie oraz w zaawansowanych przypadkach stany ropne.

Konsekwencje braku higieny

Sytuacja zaczyna się komplikować, kiedy utwardzony kamień nazębny migruje znacznie głębiej, tam gdzie nie sięga ani nitka, ani szczoteczka pacjenta – pod dziąsła. Dzieje się tak, ponieważ płytka nazębna pełna chorobotwórczych bakterii napiera na tkanki miękkie i zaczyna je niszczyć. W efekcie powstają kieszonki przyzębne – szczeliny pomiędzy dziąsłem, a zębem, gdzie gromadzą się bakterie, które eksplorują m.in. odsłonięte korzenie zębów. Tzw. cofnięte szyjki zębowe są istotnym problemem, ponieważ podczas posiłków może gromadzić się w nich jedzenie. W wyniku czego mogą też reagować nadwrażliwością na dotyk, zmiany temperatury, powodować nieprzyjemnych zapach z ust i w ten sposób ułatwiać rozwój stanów zapalnych. Na tym etapie drogą ratunku może okazać się zabieg kiretażu poddziąsłowego. Jak to wygląda?

Kiretaż dziąsłowy

Zabieg polega na oczyszczeniu kieszonek przydziąsłowych, stosuje się go w profilaktyce i terapii chorób przyzębia np. paradontozy. Kiretaż dzieli się na otwarty i zamknięty. Kiretaż otwarty dotyczy kieszonek głębokich, powyżej 5 mm. Zazwyczaj zabieg poprzedzony jest profesjonalnym zabiegiem higienizacji zębów to znaczy piaskowaniem oraz skalingiem. W wyniku czego żeby oczyszcza się z kamienia i osadów. Następnie stomatolog nacina dziąsło, odsłania obszar korzenia i precyzyjnie oczyszcza specjalnym urządzeniem szczelinę pomiędzy dziąsłem a zębem. Poprzez usunięcie zmienionej miękkiej tkanki przyzębia z kieszeni można wyeliminować przewlekłe zapalenie ziarniny. Na koniec obszar jest dezynfekowany i zakładane są szwy. Nastepnie całość jest wykonywana w bezbolesnym znieczuleniu miejscowym, a więc jest całkowicie nieodczuwalny dla pacjenta.
Kiretażu zamknięty różni się tym, że dotyczy kieszeni poniżej głębokości 5 mm, gdzie stomatolog nie nacina dziąsła, jedynie podnosi płat śluzówki, by uzyskać dostęp do zmienionej powierzchni i móc ją oczyścić.
Na koniec może wystąpić lekki obrzęk dziąseł, które mija po paru dniach, kiedy to dziąsła stopniowo odzyskują przyczepność względem zębów.

Kiedy wykonać kiretaż?

Po pierwsze zabieg kiretażu jest wskazany w przypadku zaawansowanych zmian tkanek przyzębia, zakażeniach dziąseł oraz jako element w terapii paradontozy.
Po drugie kiretaż dziąseł to zabieg, która poprawia stabilność zębów, przywraca zdrowie dziąseł oraz normalne odczuwanie smaku u pacjenta. Co więcej u takiego pacjenta wskazane jest monitorowanie stanu dziąseł oraz dbałość o higienę: regularne mycie zębów 2 razy dziennie miękką szczoteczką wraz z nitkowaniem przestrzeni międzyzębowych. W przypadku kiedy mamy tendencję do powstawania kieszonek przydziąsłowych, warto, aby pacjent regularnie odwiedzał stomatologa w celu kontroli stanu dziąseł.
Lekarz następnie zbada głębokość szczelin dziąsłowych przy każdym zębie. Ponadto profilaktycznie sprawdzi, czy wypełnienia są gładkie i nie mają ostrych krawędzi. Jeśli plomby są nierówne, pacjent może mieć kłopoty z doczyszczaniem przestrzeni międzyzębowych, ponieważ nitka dentystyczna będzie się strzępić i szarpać. Z kolei w przypadku odkładania się płytki kluczowe jest jego usuwanie kamienia nazębnego u stomatologa, który oczyszcza zęby z nalotów i następnie poleruje. Na koniec przypominamy, że na czystych, gładkich i śliskich zębach płytka nazębna nawarstwia się zdecydowanie wolniej.

Kiretaż bywa elementem kompleksowej terapii periodontologicznej. Co więcej w wielu przypadkach pomaga też uniknąć bardziej złożonych zabiegów chirurgicznych, które pomagają odbudować utracone podczas choroby kości i tkanki dziąseł. Ponadto nasze centrum stomatologiczne posiada bogate doświadczenie w tego typu zabiegach. Jeśli nie jesteś pewien co powoduje u ciebie podniesione dziąsła zadzwoń i ustalimy termin spotkania kontrolnego – KONTAKT.

POWRÓT DO BLOGA

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Email

Comments closed

Naturalne metody na zdrowe zęby to świetne uzupełnienie regularnych wizyt. Czy wiesz, że dzięki kurkumie możesz uniknąć problemów z dziąsłami, cynamon pomoże ograniczyć pojawianie się ubytków, a tajemnicze zioło Indian wesprze cię w walce z groźnymi bakteriami? Sprawdź, jakie naturalne metody uchronią cię przed najpowszechniejszymi dolegliwościami jamy ustnej.

Mirra ukoi ból

Naturalne metody pomagające przed wizytą u dentysty. Ból zęba potrafi uprzykrzyć życie. Nawet jeśli mamy już zarezerwowaną wizytę u dentysty zastanówicie się. Zamiast faszerować się środkami przeciwbólowymi, skorzystajmy z dobrodziejstw natury. Mirra, czyli rodzaj wonnej żywicy, już dawno temu była wykorzystywana do rytuałów oczyszczających. Następnie w medycynie i kosmetyce, co potwierdza jej korzystne dla zdrowia właściwości.  Olejek z mirry wykazuje właściwości antybakteryjne i przeciwgrzybicze. Jeśli więc dokucza nam np. ból zęba, tymczasowo możemy natrzeć wrażliwe miejsce nalewką z mirry. Mieszając kilka kropel z dużą ilością wody otrzymamy z kolei naturalną płukankę do jamy ustnej. Ponadto złagodzi stany zapalne i ropne dziąseł, języka i gardła. Będzie pomocna przy trudno gojących się ranach, bolesnych nadżerkach, pleśniawkach, a nawet odświeży nam oddech.

Gorzknik kanadyjski – skarb Indian dla twoich zębów

Roślina ta miała szerokie zastosowanie u północnoamerykańskich Indian. Na przykład Irokezów oraz Czirokezów, którzy uważali ją za lekarstwo na praktycznie każdą dolegliwość. Do dziś polecana jest jako antidotum na wiele schorzeń, ponieważ działa jak łagodny antybiotyk. Kłącze rośliny jest bogate w alkaloidy – hydrastynę i berberynę, które działają korzystnie na zdrowie m.in. jamy ustnej.  Berberyna nazywana jednym z najsilniejszych naturalnych suplementów na ziemi. Jest niezwykle aktywna biologicznie i uniemożliwia kolonizację groźnym mikrobom, w tym bakteriom i pierwotniakom. Jej właściwości antyseptyczne i antybakteryjne pomogą w utrzymaniu zdrowia jamy ustnej. Ponadto nasz układ immunologiczny otrzyma sprzymierzeńca. To, jaką pacjent ma odporność ma niebagatelne znaczenie dla zdrowia jego zębów i dziąseł i na odwrót. Zazwyczaj chore zęby to słabszy organizm. Podnosząc naszą odporność, unikamy wielu schorzeń zębów i dziąseł. W wyniku tego jesteśmy mniej podatni na rozwój próchnicy, stanów zapalnych tkanek dziąsłowych. natomiast gdy już choroba wystąpi – organizm sprawniej się regeneruje.

Naturalne metody – Rozmaryn na świeży oddech i mocne kości

Zamiast odświeżyć oddech za pomocą miętówek zawierających cukier lub płukanek z dodatkiem wysuszającego alkoholu, zdecydujmy się na ich naturalne zamienniki. Produkty które możemy posadzić nawet w przydomowym ogródku. W tej roli świetnie odnajdą się takie rośliny jak pietruszka czy rozmaryn. Preparatem na bazie rozmarynu można płukać usta lub też przeżuwać jego świeże gałązki. Jeśli spożyliśmy produkty o intensywnym zapachu jak czosnek lub ser, zanim wyszczotkujemy zęby, nieprzyjemnego zapachu z ust pomoże nam się pozbyć olejek z rozmarynu. Dodatkowo, o czym z pewnością wiele osób nie wie, rozmaryn jest bogatym źródłem wapnia. W jednej stołowej łyżce tego suszonego zioła znajdziemy aż 4,2% zalecanej dziennej dawki tego pierwiastka.

Warto pamiętać o uzupełnianiu wapnia, ponieważ jego niedobór ma znaczący wpływ na stan naszych kości, w tym zębów oraz dziąseł. Choćby z tego względu, że awitaminoza i uboga w wapń dieta to jeden z czynników ryzyka chorób przyzębia. Jeśli chcemy mieć zdrowe zęby i uniknąć wielu nieprzyjemnych konsekwencji, rozmaryn będzie korzystnym uzupełnieniem diety.

Trawa pszeniczna dobra dla dziąseł

Trawa pszeniczna to źródło naturalnych antyutleniaczy, zawiera m.in. chlorofil, dzięki czemu wykazuje właściwości lecznicze. Badania japońskich naukowców wykazały, że główną jej zaletą jest działanie odtruwające organizm z toksyn. Można ją spożywać różnorako, zarówno w formie gotowych preparatów, a także wyhodować samemu w domu i potem np. wyciskać z niej sok. Płukanie dziąseł sokiem z trawy pszenicznej złagodzi stany zapalne dziąseł oraz zmniejszy ich krwawienie.

Najlepsze źródła wit. D to światło słoneczne, ale witaminę D znajdziemy także w mleku, serach, jajach, niektórych rodzajach zbóż, a także tłustych rybach jak sardynki, dorsz czy tuńczyk.

Naturalne metody – Cynamon zahamuje słodkie łakomstwo

Ta kojarzona najczęściej z deserami przyprawa oferuje unikalną, choć niebezpośrednią korzyść dla zdrowia naszej jamy ustnej. Dzięki niej zredukujemy liczbę wizyt u stomatologa oraz wiele nieprzespanych nocy z powodu bólu zęba. Powód jest prosty – badania potwierdzają, że spożywanie codziennie pół łyżeczki sproszkowanego cynamonu pomaga regulować poziom cukru we krwi, zmniejsza apetyt na produkty bogate w cukier oraz węglowodany proste, które są głównym powodem rozwoju próchnicy. Oczywiście lepiej nie łączyć cynamonu z cukrem, tylko dodać go do owsianki, jogurtu lub koktajli.

Naturalne metody – Kurkuma pomoże w walce z płytką nazębną

Ten popularny składnik mieszanki curry pochodzący z Półwyspu Indyjskiego to przyprawa na wagę złota dla całego naszego organizmu. Kurkuma wykazuje działanie przeciwzapalne, antybakteryjne, jest także silnym przeciwutleniaczem. W jednym z badań uczestnikom podano płukanki z kurkumą, czego efektem był mniejszy wskaźnik płytki nazębnej oraz odnotowana w ślinie ilość bakterii. Co ciekawe, jej działanie było porównywalne jak przy stosowaniu chlorheksydyny, jednego z najpowszechniej stosowanych antyseptyków w stomatologii. Z tego względu kurkuma może być stosowana jako środek pomocniczy w profilaktyce chorób przyzębia, pomaga bowiem kontrolować płytkę nazębną. Niektóre podania mówią wręcz, że składnik kurkumina ze względu na swoje potencjalne właściwości antynowotworowe może zahamować stany przedrakowe w jamie ustnej.

Wiele produktów stomatologicznych czerpie z natury, czego efektem są choćby naturalne płukanki lub pasty na bazie ziół i ekstraktów z roślin. W wyniku tego naturalne płukanki, zioła czy przyprawy korzystne dla zdrowia jamy ustnej powinniśmy traktować jako uzupełnienie profilaktyki. Nie zastąpią one natomiast dokładnej higieny i wizyt u stomatologa. Jeśli jesteśmy alergikami, dokuczają nam niewielkie dolegliwości lub też zapobiegawczo, zioła mogą być sporą pomocą. Co więcej pamiętajmy jednak, że niemijające objawy mogą być sygnałem poważnej dolegliwości. Próchnicy czy paradontozy nie wyleczymy ziołami, w takim przypadku wskazane jest leczenie stomatologiczne.

POWRÓT DO BLOGA

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Email

Comments closed