Category:

Mezoterapia igłowa skóry głowy

5 kwietnia, 2023 by

Mezoterapia igłowa skóry głowy to metoda leczenia polegająca na wstrzykiwaniu potrzebnych włosom witamin, minerałów i mieszanek aminokwasów. Dzięki tej metodzie składniki odżywiające cebulki łatwo osadzają się we włosach. Za jej pomocą można leczyć wypadanie włosów, ponieważ zagęszcza przerzedzone włosy. Ponadto zatrzymuje wypadanie włosów oraz sprawia, że są one mocniejsze i bardziej błyszczące. Mezoterapia umożliwia cofnięcie lub zatrzymanie wielu niekorzystnych zmian i jest cennym elementem medycyny przeciwstarzeniowej. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Rany i otarcia w jamie ustnej

Wskazania do zastosowania 

  • Nadmierne wypadanie włosów
  • Łojotok skóry głowy związany z rozpadem gruczołów łojowych;
  • Łupież
  • Podrapana i sucha skóra głowy
  • Zwiększona łamliwość włosów i rozdwojone włosy
  • Utrata objętości w obszarze podstawy

Mezoterapia igłowa skóry głowy – jak stosować?

Mezoterapia igłowa skóry głowy polega na bezpośrednim wstrzyknięciu witamin, składników mineralnych (wapń, jod, mangan, miedź, cynk, selen, żelazo, potas), środków związanych z warstwą keratynową skóry, aminokwasów i ekspanderów powierzchniowych niezbędnych do wzrostu i rozwoju włosa. Uważany jest za jedno z najpopularniejszych zastosowań we współczesnej kosmetologii w walce z różnymi problemami z włosami. Dzięki tej aplikacji można uporać się z wieloma problemami: pobudzeniem nieaktywnych cebulek, odżywieniem cebulek włosowych, likwidacją łupieżu. 

Mikroiniekcje pomagają w aplikacji specjalnych leków zawierających witaminy i składniki odżywcze niezbędne dla zdrowych włosów i ich wzrostu. Skład leczniczy dobiera lekarz w zależności od problemu. 

Mezoterapia skóry głowy a problem wypadania włosów

Istnieje kilka rodzajów wypadania włosów, z których wszystkie mogą być mylące dla tych z nas, którzy po prostu szukają rozwiązania. Mówiąc prościej, jeśli znajdziesz przerzedzone obszary na skórze głowy, które nie były puste, doświadczasz wypadania włosów. Przyczyny tego są dość ogólne i mogą obejmować silny stres, zaburzenia równowagi hormonalnej, ciążę lub genetykę.

Łysienie androgenowe. Termin „androgenetyczny” odnosi się do zwiększonej produkcji hormonów androgenowych, które mogą powodować osłabienie mieszków włosowych i przerzedzenie obszarów wokół skroni i czubka głowy, powodując cofnięcie się linii włosów.

Łysienie inwolucyjne. Jednym z objawów starzenia się jest wypadanie włosów. U kobiet i mężczyzn po 50 roku życia skraca się okres pomiędzy typowym cyklem włosa od jego wzrostu do fazy wypadania. Nowe włosy mogą rosnąć, ale wolniej, podczas gdy wypadanie włosów następuje szybciej i dłużej, stąd powstawanie przerzedzonych obszarów na skórze głowy. 

Łysienie trakcyjne. Częściej przyczyną wypadania włosów u kobiet niż u mężczyzn jest łysienie trakcyjne, spowodowane przez ciasne fryzury, takie jak warkocze, kucyki lub koki. Ciągnięcie za włosy z czasem może prowadzić do osłabienia mieszków włosowych i ich łamliwości.

Mezoterapię skóry głowy poleca się w szczególności osobom, które borykają się z wypadaniem włosów i łysieniem. Nadmierne wypadanie włosów to częsty problem zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Panie szybciej rozpoznają u siebie pierwsze oznaki łysienia niż mężczyźni podejmują walkę z tym problemem. Skuteczność leczenia jest zadowalająca, ale czasami na zadowalające efekty trzeba czekać nawet kilka miesięcy.

Mezoterapia igłowa – zarys historyczny

3 kwietnia, 2023 by

Mezoterapia igłowa jest techniką medycyny estetycznej, która polega na wprowadzeniu za pomocą cienkich igieł różnych substancji do warstwy środkowej skóry. Technika ta została wynaleziona przez francuskiego lekarza, Michela Pistora, w 1952 roku. Początkowo mezoterapia była stosowana głównie w medycynie sportowej do leczenia urazów i bólu mięśni. Ponadto metodę tę wykorzystywano również do podawania leków w celu leczenia różnych chorób. Jednakże z czasem stała się popularna również w dziedzinie medycyny estetycznej. Dzięki temu, że mezoterapia umożliwia wprowadzenie składników odżywczych bezpośrednio do skóry, stała się popularnym sposobem na poprawę wyglądu skóry, redukcję cellulitu oraz zapobieganie łysieniu. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej na temat tego skąd wywodzi się mezoterapia igłowa i jakie miała początki.

Przeczytaj również: Rany i otarcia w jamie ustnej

blank

Mezoterapia igłowa – zupełne początki

Zastrzyki w skórę w celach leczniczych sięgają czasów starożytnej medycyny chińskiej i indyjskiej. W 1847 roku, Karl Baunscheidt przekonywał, że lek może działać nawet powierzchownie wstrzyknięty. Po to, aby się o tym przekonać, wykonał zastrzyk skórny na głębokości dwóch milimetrów. W 1853 roku Alexander Wood (szkocki lekarz) wstrzyknął pierwszą dawkę skórnej morfiny, aby wywołać ulgę w wielu bolesnych stanach. Z kolei w 1860 roku Bartolomeo Guala zaczął praktykować systematyczne leczenie podskórne w szpitalu. Natomiast siedem lat później, w 1867 roku Gaetano Primavera w Neapolu przeprowadził pierwszy eksperyment oceniający stopień wchłaniania leku w moczu po podaniu podskórnym. W 1870 roku, podczas wojny francusko-pruskiej, lekarze wstrzykiwali wodę destylowaną do skóry właściwej, aby złagodzić ból artretyczny. Oto, co działo się dalej:

  • W 1885 roku William Halsted poinformował, że śródskórne zaszczepienie sterylnej wody wywołuje znieczulenie miejscowe. 
  • W 1894 roku wenecki lekarz Pietro Orlandini zaproponował nakłucia skórne w celu leczenia niektórych form miejscowego bólu.
  • W 1941 roku George D. Gammon i Isaac Starr opublikowali przeciwbólowe działanie zaszczepiania skóry sterylną wodą lub w jej pobliżu bólu. 

Rozwój mezoterapii igłowej

Termin ,,mezoterapia igłowa’’ został użyty po raz pierwszy w 1958 roku, przez Michela Pistora. Zaproponował on ten termin na  określenie wstrzykiwania leków w głąb skóry. Pistor kontynuował udoskonalanie swojego leczenia, zakładając w 1964 roku francuskie stowarzyszenie mezoterapii i prezentując tę technikę akademii medycznej w 1968 roku.

W tych wczesnych latach mezoterapię stosowano w leczeniu schorzeń, takich jak przewlekły ból, choroba zwyrodnieniowa stawów i fibromialgia. Koktajl składników był zwykle dostarczany do krwioobiegu i był również stosowany w leczeniu stanów lękowych i depresji. W końcu francuscy chirurdzy zdali sobie sprawę, że mezoterapia jest najskuteczniejsza w leczeniu chorób skóry, takich jak zmarszczki i cellulit. Po wstrzyknięciu w skórę składniki stymulują wzrost nowego kolagenu i elastyny. Zaowocowało to jaśniejszą, zdrowszą skórą. Odkrycie doprowadziło również do zastosowania większej liczby składników, m.in. kwas hialuronowy do promowania zdrowia skóry.

Mezoterapia igłowa Poznań – poznaj korzyści

21 marca, 2023 by

Mezoterapia igłowa Poznań to nieinwazyjna technika polegająca na powierzchownych mikroiniekcjach, tuż pod naskórkiem, do docelowych tkanek. Termin „mezo” pochodzi od mezodermy lub środkowej warstwy skóry (głębokość ok. 1 mm). Mezoterapia to zabieg stymulujący mezodermę, który łagodzi szereg objawów i dolegliwości.

Wstrzykiwany roztwór może zawierać szeroką gamę minerałów, witamin, aminokwasów, kwasów nukleinowych i koenzymów, które można dostosować do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta. Jednak w jaki sposób mezoterapia igłowa wpływa na włosy? Przeczytaj, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Mezoterapia igłowa – niech Twoja skóra odzyska blask!

Kiedy warto zastosować mezoterapię igłową?

Chociaż mezoterapia igłowa Poznań jest alternatywną interwencją estetyczną, znajduje zastosowanie w leczeniu przeciwstarzeniowym, odnowie skóry, usuwaniu cellulitu, wyszczuplaniu miejscowym, usuwaniu pęknięć i przebarwień, blizn, zdrowiu włosów, redukcji bólu ostrego i przewlekłego, kontuzjach sportowych oraz różnych choroby skórne. Proces ten polega na stymulacji struktur takich jak kolagen i elastyna pod skórą. W ten sposób krążenie krwi, krążenie limfy i odpowiedź immunologiczna są regulowane w tym obszarze.

W sensie technicznym mezoterapia to podawanie witamin, minerałów, aminokwasów, enzymów poprzez mikroiniekcję do środkowej warstwy skóry, samodzielnie lub ogólnie w postaci mieszaniny. Substancje do wstrzyknięcia są ustalane zgodnie z osobą i jej życzeniami.

Alternatywnymi przypadkami, w których najczęściej stosuje się mezoterapię są:

  • Zwiotczenie spowodowane starzeniem
  • Plamy słoneczne
  • Pęknięcia skóry
  • Powstawanie cellulitu
  • Niedobór pigmentu 
  • Fioletowość i worki pod oczami
  • Wypadanie włosów lub łysienie
blank

Mezoterapia igłowa Poznań – zabieg na twarz

Niedobór kolagenu i uszkodzenia słoneczne psują pełnię i wygląd skóry. W mezoterapii twarzy leki miesza się w niewielkich ilościach i podaje bezpośrednio pod skórę. Dzięki tej mezoterapii skóra może w krótkim czasie skorzystać ze skutecznych substancji, a ponieważ leki podawane są w bardzo małej ilości, zmniejsza się prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych. Mezoterapia twarzy (mezolifting) to naturalna i korzystna metoda odnawiania skóry i skuteczna w walce ze zmarszczkami czy wiotczeniem skóry. Ponadto metoda ta jest wysoce skuteczną kuracją przeciwstarzeniową. Stymuluje syntezę kolagenu w skórze, zapewniając odmłodzenie, napięcie i blask. Po mezoterapii twarzy skóra wygląda na świeżą i wypoczętą, zwiększa się elastyczność skóry i zmniejsza się wiotczenie, spłycają się zmarszczki, uzyskuje się promienny wygląd.

Dzięki tej metodzie kwas hialuronowy, przeciwutleniacze, witaminy, minerały i aminokwasy są aplikowane pod skórę za pomocą maleńkich igiełek. Bezpośrednie podanie tych korzystnych substancji na skórę powoduje jej stymulację. Ponadto, co za tym idzie – zwiększa produkcję kolagenu, elastyny, staje się bardziej nawilżona, tworząc odnowioną skórę. Przed aplikacją skóra jest oczyszczana i dezynfekowana. Na pół godziny przed zabiegiem można nałożyć krem znieczulający.

Mezoterapię na twarz stosuje się początkowo w odstępach od jednego do czterech tygodni. Można to zrobić co trzy lub sześć miesięcy po średnio czterech lub sześciu sesjach. Pozytywne efekty zabiegu zaczynają pojawiać się już po drugiej sesji. Mimo zakończenia kuracji efekt odnowy skóry trwa.

Mezoterapia igłowa – zabieg na włosy

Mezoterapia włosów to metoda zapewniająca porost włosów oraz zapobiegająca wypadaniu włosów zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Dostarcza niezbędnych witamin, minerałów i składników odżywczych skórze głowy oraz zapobiega wypadaniu włosów. Za pomocą iniektora zawierającego składniki odżywcze w skórę głowy wstrzykuje się płyn. Z drugiej strony metoda ta przyspiesza metabolizm komórkowy, niszczy infekcje i zwiększa rytm krążenia krwi w skórze głowy. Pomaga odzyskać długie, mocne, pełne objętości i zdrowe włosy poprzez rewitalizację mieszków włosowych. W metodzie tej za pomocą bardzo cienkich igieł wstrzykuje się kilka milimetrów pod skórę głowy witaminy, minerały, przeciwutleniacze i inne składniki, które wzmacniają i utrzymują tkankę. Tą metodą zapobiega się przyszłemu wypadaniu włosów poprzez utrzymanie i wzmocnienie nowo narodzonych pasm włosów.

Warte uwagi: Znieczulenie Wand w protetyce i dentystyce estetycznej

Ekstrakcja – kiedy dla zęba nie ma już ratunku…

16 lutego, 2023 by

Mimo tego, że dzięki szybkiemu i dynamicznemu postępowi stomatologicznemu, specjaliści są w stanie wyleczyć większość chorób zębów, to jednak zdarzają się sytuacje, gdy ekstrakcja zęba, czyli jego usunięcie, to jedyne rozwiązanie. Nie każdego zęba da się uratować, jednakże warto podjąć takie starania. Kwestią najważniejszą jest ta, czy korzeń zęba nie został naruszony. Jeśli nie, zwiększa się prawdopodobieństwo powodzenia. To zależy od stopnia zniszczenia zęba oraz tego, w jakim obszarze doszło do jego uszkodzenia – czy dotyczy to szkliwa, miazgi czy zębiny. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Codzienna higiena jamy ustnej – szczotkowanie to za mało

Leczenie kanałowe jako ostatnia deska ratunku dla zęba

Leczenie kanałowe jest stosowane w przypadku uszkodzenia, stanu zapalnego czy martwicy miazgi. Jednakże istnieje pewien warunek – miazga musi wykazywać żywotność. Miazga to tkanka charakteryzująca się mocnym unerwieniem. Służy ona jako wypełnienie każdego zęba i zapewnia mu właściwe ukrwienie. Może ona zostać naruszona na różne sposoby, np. poprzez uraz mechaniczny czy ubytki, wynikające z działania zmian próchnicowych.

Jak wygląda leczenie kanałowe? Najpierw dentysta wykonuje otwór w koronie zęba, przez który oczyszcza ją oraz okoliczne kanały zębowe z miazgi i bakterii. Kanały korzeniowe nieco poszerza, aby dodatkowo usunąć jakiekolwiek bakterie, które mogły przejść do zębiny. Po dokładnym opracowaniu i zdezynfekowaniu kanałów, lekarz osusza je i wypełnia specjalnymi preparatami.

Jedną z zalet leczenia kanałowego jest możliwość uratowania nawet bardzo poważnie uszkodzonego zęba. W wielu przypadkach leczenie kanałowe prowadzi do całkowitego wyleczenie chorego zęba. Ponadto stomatolodzy dokładnie wypełniają kanały tak, aby nie wnikały do nich bakterie oraz ponownie nie wystąpił stan zapalany. Odpowiednio wcześnie zastosowane leczenie znacznie poprawia kondycję uzębienia.

Zęba nie da się uratować … co dalej?

Jeśli zęba nie da się uratować, konieczna jest jego ekstrakcja. Dzieje się tak zazwyczaj w przypadku dotkliwych ubytków mocno osłabiających strukturę zęba. Usunięcie zęba zaleca się również w przypadku dużych pęknięć. Naukowcy dowiedli, że gdy któreś z pęknięć przebiega poniżej linii dziąseł, ząb jest wówczas skazany na usunięcie. Kiedy pęknięcie przebiega lekko poniżej lini dziąseł i ma korzystny przebieg możliwa jest ortodontyczne ekstruzja lub chirurgiczne wydłużanie koron i uratowanie zęba. Oczywiście zęby mogą kwalifikować się do ekstrakcji na potrzeby leczenia ortodontycznego przy skomplikowanych wadach zgryzu. Ponadto, nierzadko również należy usuwać zatrzymane lub źle wyrżnięte ósemki.

Jeśli usunięcie zęba okaże się konieczne, warto abyś wiedział, jak przebiega ten zabieg. Stomatolog najpierw delikatnie znieczuli tkanki otaczające zęba. Dzięki temu, nie będziesz odczuwał żadnych dolegliwości bólowych. Gdy znieczulenie zacznie działać można przystąpić do działania. Za pomocą elewatora, czyli narzędzie przypominającego dźwignię, dentysta poluzuje ząb osadzony w kieszonce. Następnie użyje kleszczy, przy pomocy których chwyci i wyrwie ząb przeznaczony do usunięcia. Po usunięciu zęba najczęściej zakładanym opatrunkiem jest jałowy gazik, który pacjent powinien zagryzać przez 20 minut, aby zatamować krwawienie. Zagojenie się rany po wyrwanym zębie trwa co najmniej 2 tygodnie. W tym czasie należy delikatnie szczotkować zęby, aby zapobiec podrażnieniu gojącej się tkanki. Możliwe jest tez przyśpieszenie gojenia i zastosowanie PRF. Lekarz pobiera krew z żyły ramiennej pacjenta i w specjalnej wirówce przygotowuje preparat, który wkłada do zębodołu po usunięciu zęba. Powoduje to bardziej komfortowe i szybsze gojenie.

Ekstrakcja zębów brzmi dla wielu pacjentów jako wyrok i myślą o tym procesie, jak o sytuacji, z której nie ma już żadnego rozsądnego wyjścia. Jednakże po zagojeniu się rany, możliwe jest wykonanie uzupełnienia protetycznego w ramach usług Implanty Poznań oraz Protezy Poznań. Uprzednio jednak specjalista musi przeprowadzić badania diagnostyczne, które potwierdzą, że stan tkanki kostnej pacjenta pozwala na przeprowadzenie zabiegu implantacji. W przeciwnym razie konieczna będzie odbudowa kości.

Kiedy zęba nie da się już uratować?

Są sytuacje, kiedy ekstrakcja jest ostateczną i jedyną opcją. Jakie?

  • Choroby dziąseł są główną przyczyną utraty naturalnych zębów pacjenta, ale również implantów dentystycznych.  Dlaczego? Mogą prowadzić one do zapalenia kości bądź całkowitej utraty podparcia kostnego. W przypadku chorób przyzębia, Dziąsła cofają się, odsłaniają się szyjki i korzenie zębów. Zęby pozbawione oparcia, zaczynają się ruszać, przemieszczać i na koniec wypadają.
  • Korekcja wady zgryzu –bardzo rzadko, ale jednak zdarza się, że przy wadach zgryzu wymagających np. założenia aparatu ortodontycznego konieczne jest usunięcie jednego lub kilku zębów. Ekstrakcji dokonuje się także w przypadku nadliczbowych, dodatkowych czy zatrzymanych (np. zęby mądrości) zębów w jamie ustnej.
  • Urazy mechaniczne związane ze złamaniem zęba. Szczególnie niefortunnym jest złamanie przebiega wzdłuż korzeni lub gdy ząb znalazł się w szczelinie złamanej szczęki/żuchwy.

Zanik kości szczęki

9 lutego, 2023 by

Zanik kości szczęki, inaczej atrofia to to stan, w którym dochodzi do utraty masy kostnej w obrębie szczęki.  Zmniejszenie się masy kostnej prowadzi do zaburzenia mikroarchitektury kości. Najczęściej do takiej sytuacji dochodzi, gdy pacjenci zbyt długo zwlekają z uzupełnieniem braków zębowych. Przez to późniejsze planowane leczenie implantologiczne może być znacznie utrudnione. Na szczęście problem ten można wyleczyć! Leczenie polega na odbudowie kości pod implanty poprzez tzw. augmentację. Zaniechanie regeneracji kości szczęki prowadzi do powikłań.

Przeczytaj również: Funkcje poszczególnych zębów

Przyczyny zaniku kości

Naturalnym zadaniem zębów jest czynnościowe obciążanie kości szczęki oraz żuchwy. Przyczyny zaniku kości w jamie ustnej to m.in.:

  1. Procesy starzenia się organizmu, w tym osteoporoza, która powoduje osłabienie i utratę masy kostnej.
  2. Choroby dziąseł, takie jak paradontoza, które prowadzą do utraty więzadeł i kości wokół zębów.
  3. Brak zębów lub ich nieprawidłowe ustawienie, co może powodować nieodpowiednie obciążenie kości w jamie ustnej.
  4. Palenie tytoniu, które może osłabić kość i prowadzić do jej utraty.
  5. Nieodpowiednia higiena jamy ustnej, która może powodować rozwój infekcji i stanów zapalnych.
  6. Leki, takie jak glikokortykosteroidy, które osłabiają kość.
  7. Niektóre choroby, takie jak cukrzyca, które wpływają na zdrowie kości.

Zanik kości szczęki – jak wpływa na twarz?

Proces zaniku kości prowadzi do pojawienia się wielu poważnych problemów, które negatywnie wpływają na jakość życia. Jednym z nich jest pogorszenie estetyki twarzy. Policzki tracą swoje podparcie, więc pojawia się więcej zmarszczek, a skóra na brodzie, policzkach i szyi jest luźniejsza. Cały narząd żucia może przez to gorzej pracować, pojawiają się bóle w stawie skroniowo-żuchwowym oraz bóle głowy[1]. Kolejnym problemem jest zmiana kształtu szczęki lub żuchwy. Zaburzeniu ulega ich wysokość bądź szerokość. To z kolei przekłada się na obniżenie zgryzu, wywołujące nieprzyjemne dolegliwości. Żuchwa może się cofnąć oraz podnieść ku górze, co zaburza symetrię między górnym a dolnym piętrem twarzy. Zanik kości powoduje również zaburzenia zgryzu, w efekcie czego może, np. zabraknąć miejsca na uzupełnienie protetyczne.


[1] Annales Academiae Medicae Stetinensis, Tom 54, Pomorska Akademia Medyczna im. Generała Karola Świerczewskiego w Szczecinie, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich., 2008, s. 91

Odbudowa kości szczęki

W dobie przeszczepów kości, stomatologia stwarza wiele możliwości leczenia zaniku kości. Podstawowym zabiegiem odbudowy kości jest augmentacja, czyli uzupełnianie kości zębów materiałem kościozastępczym. Przeszczep kości jest zabiegiem, który wymaga pobrania fragmentu kostnego z innego miejsca w ciele i przeszczepienia go w docelową lokalizację, a następnie zabezpieczeniu go za pomocą błony zaporowej. Jej zadaniem jest ochrona regenerowanego miejsca przed wrastaniem tkanek miękkich.

Kolejnym zabiegiem jest podniesienie dna zatoki szczękowej. Polega on na  kontrolowanym wytworzeniu nowej kości. Substytut kości umieszczany jest w przestrzeni pod błoną w zatoce. W przypadku tego zabiegu stomatolodzy mają do dyspozycji dwie metody – zamkniętą lub otwartą. Przy pierwszej dno zatoki nie wymaga otwarcia, co zapewnia znacznie mniejszą inwazyjność. Druga zaś polega na otworzeniu wspomnianego dna i wypełnieniu go odpowiednim materiałem kościotwórczym lub naturalną tkanką kostną Pacjenta.

Implanty zębów skutecznie powstrzymają zanik kości!

Jednym z elementów powstrzymywania zaniku kości szczęki, jest jak najszybsze wykonanie zabiegu wszczepienia implantu, a następnie dostosowanie go do uzupełnienia protetycznego (korona, most). Implanty to bardzo małe „śruby” wszczepiane w miejsce po utraconych korzeniach zębów. Efektywnie hamują zanik kości, gdyż wyróżniają się zdolnością do osteointegracji – otaczające tkanki kostnej obrastają implanty, przez co są one właściwie obciążone. Ze względu na to, że do produkcji implantów używa się biokompatybilnych materiałów, nie wywołują one żadnych reakcji obronnych organizmu czy uczuleń.

Warte uwagi: Zgorzel zęba

Funkcje poszczególnych zębów

27 stycznia, 2023 by

Zęby pełnią wiele ważnych funkcji w jamie ustnej. Główną funkcją zębów jest rozdrabnianie i przeżuwanie pokarmu, co umożliwia łatwiejsze przyswajanie składników odżywczych. Zęby także pomagają w utrzymaniu prawidłowej mowy, a ich kształt i ułożenie pomagają w odróżnianiu głosek. Ponadto wpływają na to, jak wygląda nasza twarz i usta. Zdrowe, białe zęby dodają uroku i sprawiają, że wyglądamy na zdrowych i młodych. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby poznać funkcje poszczególnych rodzajów zębów.

Przeczytaj również: Wpływ braków zębowych na zgryz

Czy wiesz, że bardzo duża ilość osób w młodym wieku ma braki w uzębieniu? Co gorsza, rzadko zdają sobie sprawę z tego, że to poważny problem! Braki pozostające bez uzupełnienia prowadzą do zaniku kości i wtedy konieczna jest odbudowa kości szczęki. By do tego nie doprowadzić, zadbaj o uzupełnienie braków. Zachęcamy do skorzystania z uzupełnień w ramach usług Implanty Poznań.

Charakterystyka zębów

Zęby są twardymi, białymi strukturami, które znajdują się w jamie ustnej.  Dorosły człowiek może posiadać od 28 do 32 zębów stałych. Różna ich ilość u poszczególnych osób zależy od posiadania tzw. zębów mądrości, czyli ósemek. Osoby, które posiadają wszystkie ósemki mają 32 zęby. U części osób mogą się one jednak nie wykształcić w ogóle, bądź też istnieje konieczność ich usunięcia ze względu na brak miejsca. Zęby można podzielić na cztery grupy:

  • 8 siekaczy,
  • 4 kły,
  • 8 zębów przedtrzonowych,
  • 12 zębów trzonowych.

Każdy z zębów pełni konkretną funkcję, której nie jest w stanie przejąć inny ząb.

Funkcje siekaczy

W jamie ustnej znajduje się osiem siekaczy, które zlokalizowane są w jej przedniej części – po dwa z lewej i prawej strony w szczęce i żuchwie. Ten rodzaj zębów człowieka można podzielić na siekacze przyśrodkowe i boczne. Funkcje siekaczy to przede wszystkim wgryzanie się w pokarm i odgryzanie jego kawałków. Ponadto wspomagają wypowiadanie słów i mają wpływ na wygląd twarzy, ponieważ wspierają wargi.

Funkcje kłów

To tak zwane trójki, które wspierają siekacze w trakcie dzielenia pokarmu na mniejsze części. Te lekko spiczaste zęby nazywane są przez stomatologów zębami jednoguzkowymi. Zapewniają także równe ułożenie pozostałych zębów po zamknięciu szczęki.

Funkcje zębów przedtrzonowych

Zęby przedtrzonowe znajdują się zaraz za kłami (po dwa za każdym z nich), co oznacza, że w jamie ustnej jest ich osiem: po cztery w szczęce i żuchwie. W związku z tym wyróżnia się przedtrzonowce górne oraz dolne. Mają one spłaszczony wierzchołek, służą do przeżuwania pokarmów. Ich rola nie kończy się jednak na wsparciu trzonowców w przeżuwaniu pokarmu. Utrzymują też żuchwę i szczękę na właściwej wysokości.

Funkcje trzonowców

Tych zębów możesz mieć od ośmiu do dwunastu. Wszystko zależy od tego, czy doszło u ciebie do wyrznięcia się zębów mądrości w najdalszej części szczęki i żuchwy. Wyrzynają się w tylnej części szczęki jako ostatnie, zwykle w okresie wczesnej dorosłości.  Podobnie jak przedtrzonowce, trzonowce służą do przeżuwania pokarmu i utrzymują twarz na właściwej wysokości. Dolne trzonowce mają dwa korzenie, a górne – trzy.

Zęby nadliczbowe, czyli co?

Zjawisko nadliczbowych zębów to hiperdonacja. To anomalia polegająca na powstawaniu dodatkowych zawiązków zębowych – w efekcie formuje się nadliczbowy siekacz, kieł, przedtrzonowiec lub ząb trzonowy. 

Nadliczbowość zębów możemy podzielić na dwie grupy. Hiperdoncja prawdziwa (rzeczywista) to stan, w którym występuje więcej zawiązków zębów dla danego rodzaju uzębienia niż powinno. Hiperdoncja rzekoma to pozorne występowanie dodatkowych zębów w wyniku przetrwałego zęba mlecznego. Oznacza to, że ząb mleczny pozostaje jeszcze w jamie ustnej, natomiast wyrzyna się już jego stały odpowiednik.

Warte uwagi: Zgorzel zęba

Zgorzel zęba

27 stycznia, 2023 by

Zgorzel zęba, a właściwie zgorzel miazgi zęba to martwica tkanek, które ulegają rozpadowi gnilnemu. To proces chorobowy, powodowany przez bakterie beztlenowe. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Czym są ubytki próchnicowe?

Każdy dorosły człowiek sam odpowiada za stan swojego zdrowia. Niestety nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że wszelkie zaniedbania niosą za dobą negatywne konsekwencje. Ponad połowa dorosłych ludzi zmaga się z brakami w uzębieniu, lecz nie uważają tego za problem. Wszelkie ubytki należy uzupełniać! Polecam skorzystania z usług Implanty Poznań, aby nie dopuścić do zaników tkanki kostnej w jamie ustnej. W przeciwnym razie konieczna może okazać się odbudowa kości szczęki.

Zgorzel zęba – jak powstaje?

Zgorzel to stan, w którym bakterie beztlenowe, gromadzące się w tkance oraz produkty ich rozpadu, czyli amoniak i siarczan, powodują zmiany w tkankach. Traci ona swój kolor i konsystencję, zmieniając się w brunatną, prawie płynną substancję, wydzielającą nieprzyjemny zapach. Martwa tkanka stanowi doskonałe miejscem do rozwoju mikroorganizmów, szczególnie tych niewymagających tlenu do swojego rozwoju. Czynnikami niezbędnymi do powstania procesu gnilnego jest obecność martwej tkanki, odpowiednia wilgotność oraz temperatura. Nieleczona, zaniedbana próchnica powoduje stan zapalny miazgi, gdyż wnika w głąb szkliwa i zębiny. Przypadłość ta kwalifikuje się do leczenia kanałowego, ponieważ miazga, która unerwia i odżywia ząb jest już martwa. Od martwicy odróżnia ją to, że bakterie beztlenowe doprowadziły do gnilnego rozpadu naczyń oraz nerwów.

Objawy zgorzeli zęba

Zgorzel miazgi to oczywiście silny ból, ale nie tylko.  Bardzo często ból ma charakter rozlany, przez co nie jesteśmy w stanie ocenić, który ząb nas boli. Ból jest ostry, często pulsujący i może promieniować w kierunku ucha, nasila się w nocy. Zgorzel zęba charakteryzuje się specyficznym, gnilnym zapachem, który jest spowodowany beztlenowymi bakteriami zmieniającymi miazgę w masy zgorzelinowe. Często pacjenci zgłaszają także nieprzyjemny posmak w ustach. Na zdjęciu RTG, wykonanym w gabinecie stomatologicznym, widoczny może być rozległy ubytek sięgający miazgi.

Zgorzel zęba – rodzaje

Ze względu na rozprzestrzenienie się bakterii w miazdze wyróżnia się zgorzel całkowitą i zgorzel częściową. W przypadku tej pierwszej, zgorzel obejmuje zarówno komorę koronową, jak i korzeniową wypełnioną miazgą. Natomiast zgorzel częściowa dotyczy jedynie poszczególnych komór korzeniowych zęba, który ze względu na swoją anatomiczną budowę posiada ich kilka (np. trzonowce mogą posiadać nawet cztery korzenie). Zgorzel można podzielić również na zamkniętą i otwartą. O zgorzeli otwartej mówi się, gdy gazy, powstające na skutek bytowania bakterii, mają możliwość ujścia z komory miazgi. W przypadku tej drugiej, stan martwiczy zachodzi w szczelnie zamkniętej komorze miazgi. Jego rozwój może prowadzić do intensywnego gromadzenia się gazów gnilnych i przedostania się ich do wierzchołka korzenia zębowego.

Jak pozbyć się tego problemu?

Leczenie zgorzeli zależy między innymi od stopnia jej zaawansowania i zmian, do których doprowadziła w chorym zębie. Stomatolog powinien wykonać przed rozpoczęciem leczenia zdjęcie RTG, aby ocenić stopień zniszczenia tkanek. W przeważającej liczbie przypadków zgorzel zęba leczy się kanałowo. W trakcie leczenia kanałowego dentysta, oprócz dokładnego oczyszczenia całej komory zęba wraz z kanałami, może zastosować kurację antyseptyczną, by zahamować rozwój infekcji. bardzo zaawansowanych przypadkach, gdy pacjent zbyt długo zwlekał ze zgłoszeniem się do stomatologa, konieczne jest usunięcie zęba, ponieważ nie rokuje on na wyleczenie.

Czym są ubytki próchnicowe?

26 stycznia, 2023 by

Próchnica zębów jest jedną z najpowszechniejszych chorób na świecie. Według FDI (World Dental Federation) statystycznie każdy człowiek na ziemi ma lub miał ubytki próchnicowe. Bardzo duży wpływ na próchnicę ma tryb życia — jak jemy, jak dbamy o zęby, jaka jest zawartość fluoru w wodzie i paście do zębów. Wrażliwość zębów na próchnicę do pewnego stopnia warunkuje również genetyka. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Wpływ zębów na brzydki zapach z ust

Czy wiesz, że bardzo duża ilość osób w młodym wieku ma braki w uzębieniu? Co gorsza, rzadko zdają sobie sprawę z tego, że to poważny problem! Braki pozostające bez uzupełnienia prowadzą do zaniku kości i wtedy konieczna jest odbudowa kości szczęki. By do tego nie doprowadzić, zadbaj o uzupełnienie braków. Zachęcamy do skorzystania z uzupełnień w ramach usług Implanty Poznań.

Próchnica – sprawca ubytków

Próchnica jest chorobą bakteryjną zębów. Jej rozwój dotyczy niewystarczającej higieny jamy ustnej. Stanowi on substrat energetyczny dla bakterii próchnicowych, rozwijających się w płytce nazębnej – Streptococcus mutans, Streptococcus oralis, Streptococcus mitis, Streptococcys sanduinus, Actinomyces, Veillonella. Kwasy produkowane przez te bakterie, powodują odwapnienie szkliwa i zapoczątkowują próchnicę, prowadząc do powstania ubytków. Gdy próchnica spowodowała ubytek, konieczne jest jego wypełnienie. W przypadku zakażenia miazgi, leczenie próchnicy jest bardziej skomplikowane. Konieczne jest usunięcie zakażonej miazgi, oczyszczenie i zamknięcie kanałów (leczenie kanałowe). Po takim leczeniu ząb jest słabszy i staje się bardziej narażony na złamania. Jeśli próchnica spowodowała zbyt duże zmiany (np. ropień zęba), to stomatolog może także zadecydować o jego usunięciu.

Ubytki próchnicowe – jakie części zęba są na nie najbardziej narażone?

Trzy punkty na powierzchni zęba są szczególnie narażone na rozwój próchnicy i pojawienie się ubytków. Przede wszystkim są to powierzchnie żujące, które mają wiele bruzd  i największy kontakt z pożywieniem. Dzieje się tak, gdy płytka nazębna zalega w zagłębieniach i szczelinach zębów. Nie chcąc narazić zębów na ubytki próchnicowe warto również ze szczególną dbałością podejść do czyszczenia przestrzeni międzyzębowych. Są to trudno dostępne miejsca, w których szczególnie nawarstwia się płytka nazębna. Jednak można skutecznie je wyczyścić przy pomocy nici dentystycznej. Miejsca trudno dostępne dla szczoteczki są szczególnie narażone na rozwój próchnicy. Ponadto na ubytki próchnicowe narażona jest również linia dziąseł. Gdy pozwolimy płytce nazębnej gromadzić się na linii dziąseł, próchnica rozwija się znacznie szybciej, ponieważ korzenie zębów pozbawione są chroniącego je szkliwa. Zdarza się to szczególnie w przypadkach obniżania się dziąseł lub utraty masy kostnej, co często jest wynikiem chorób dziąseł i przyzębia.

Leczenie ubytków próchnicowych

Gdy ubytek próchnicowydotarł do zębiny, niezbędne jest mechaniczne usunięcie chorej tkanki. W tym celu dentysta nawierca ząb specjalnym wiertłem. Mechaniczne opracowanie jest niezbędnym etapem leczenia ubytku. Zmianę próchnicowąnależy usunąć w całości dokładnie i precyzyjnie. Pozostawienie nawet niewielkiej ilości próchnicy w zębinie sprawi, że będzie ona się dalej rozwijała i niszczyła jego strukturę, aż dotrze do miazgi. Po usunięciu całej zmiany próchnicowej dentysta wypełnia powstałą dziurę szczelnym wypełnieniem. Ono zapobiega przedostaniu się drobnoustrojów w głąb zęba. Ważne jest, aby takie wypełnienie wykonać pod powiększeniem mikroskopu i w osłonie, izolacji koferdamu.

Jeśli próchnicy nie wykryje się odpowiednio wcześnie, dotrze do miazgi, zakażając jedyną żywą tkankę zęba. W takim przypadku niezbędne jest leczenie kanałowe.

Warte uwagi: Co zamiast implantów zębowych

Wpływ zębów na brzydki zapach z ust

25 stycznia, 2023 by

Bez wątpienia każdy z nas doświadczył choć raz w życiu rozmowy z osobą o nieprzyjemnym zapachu z ust lub sam boryka się z tym problemem. Nawet jeśli pozostało to u Ciebie w niepamięci, to jest to kwestia dość wstydliwa. Jej przyczyn możemy upatrywać w niewystarczającym dbaniu o higienę jamy ustnej lub w chorobie związanej z zębami. Co ciekawe, niewiele osób zdaje sobie sprawę, że przyczyną brzydkiego zapachu z ust może być właśnie zepsuty ząb! Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Implanty dentystyczne a choroby dziąseł

Każdy dorosły człowiek sam odpowiada za stan swojego zdrowia. Niestety nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że wszelkie zaniedbania niosą za dobą negatywne konsekwencje. Ponad połowa dorosłych ludzi zmaga się z brakami w uzębieniu, lecz nie uważają tego za problem. Wszelkie ubytki należy uzupełniać! Polecam skorzystania z usług Implanty Poznań, aby nie dopuścić do zaników tkanki kostnej w jamie ustnej. W przeciwnym razie konieczna może okazać się odbudowa kości szczęki.

Brzydki zapach z ust – przyczyny

Brak odpowiedniej higieny jamy ustnej w połączeniu z chorobami dziąseł i ubytkami w zębach spowodowanymi obecnością bakterii, wirusów i grzybów oraz nieprawidłowe funkcjonowanie układów pokarmowego i oddechowego może sprawić, że brzydki zapach, wydobywający się z ust może być trudny do zniwelowania. Co za niego odpowiada? Jakie są przyczyny brzydkiego zapachu z ust? Do najczęstszych przyczyn nieświeżego oddechu, związanych z jamą ustną należą:

  • Niedokładne szczotkowanie zębów, dziąseł i języka.
  • Brak zastosowania nitki dentystycznej i płynów do płukania jamy ustnej.
  • Choroby zębów (próchnica, zgorzel miazgi, psujące się korzenie zębów).
  • Choroby dziąseł i przyzębia.
  • Grzybica jamy ustnej (pojawia się najczęściej przy osłabieniu systemu odpornościowego oraz po zastosowaniu antybiotyku).
  • Owrzodzenia jamy ustnej.
  • Brak odpowiedniej ilości śliny, która oczyszcza jamę ustną.
  • Palenie papierosów, zbyt duża ilość alkoholu, zażywanie niektórych leków.

Jak poradzić sobie z tym problemem?

Nikogo nie powinno dziwić, że najskuteczniejszą metodą walczenia z brzydkim zapachem z ust jest zwalczenie wszystkich przyczyn, które mogą go powodować. W pierwszej kolejności ze szczególną uważnością należy zadbać o higienę jamy ustnej. Pamiętaj, że zwykłe szczotkowanie wielokrotnie nie wystarczy! Powinieneś stosować również antybakteryjne płyny do płukania jamy ustnej. Ponadto dokładnie oczyszczaj przestrzenie międzyzębowe przy pomocy nici dentystycznej. Dodatkowo, konieczna może się okazać wizyta u dentysty, który zbada stan zębów, a jeśli będzie to konieczne – pomoże Ci uporać się z próchnicą czy usunie stare korzenie zębów. Powinieneś także zdecydować się na profesjonalną higienizację jamy ustnej. Odbywa się ona w 5 etapach.

Etap 1. Scaling, czyli usuwanie kamienia nazębnego za pomocą ultradźwiękowego skalera. Złogi kamienia są usuwane zarówno znad jak i spod dziąsła. To z kolei znacznie poprawia stan zębów. Dlaczego? Ze względu na to, że w kamieniu i osadzie lubią zagnieżdżać się bakterie i wirusy, które mogą być przyczyną problemu z nieświeżym oddechem. Osadzanie się kamienia powoduje również obniżanie się i odsłanianie szyjek zębowych, co w konsekwencji może doprowadzić do zaniku kości wyrostka zębowego, rozchwiania i ostatecznie wypadania zębów, czyli paradontozy.

Etap 2. Piaskowanie. To kolejny etap, który pozwoli usunąć osad, płytkę nazębną i przebarwienia. Piaskowanie polega na kierowaniu strumienia piasku dentystycznego na zęby za pomocą tak zwanej piaskarki.

Etap . 3. Polerowanie. Dokładne wypolerowanie zębów po zabiegu sprawi, że płytka bakteryjna trudniej będzie przyczepiać się do powierzchni zęba i dzięki temu zniwelujemy brzydki zapach z ust.

Etap 4. Zabezpieczenie zęba fluorem lub nanohydroksyapatytem. Fluoryzacja. Polega na pędzlowaniu, wcieraniu w zęby roztworów, żeli i lakierów lub nanoszeniu na powierzchnię zębów specjalnej pianki.

Etap.5. Instruktaż higieny. Jest on najważniejszym etapem podczas całego procesu higienizacji. Tylko dobra umiejętność prawidłowego oczyszczania zębów codziennie w domu zapewni długotrwały efekt czystości, jaki uzyskała higienistka.

Warte uwagi: Uśmiech rozświetla nam życie

Wpływ sportu na zęby i… zębów na sport

6 kwietnia, 2022 by

Hasło „sport to zdrowie” wielu z nas słyszało od dziecka. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ aktywność fizyczna to obok zbilansowanej diety podstawa naszego dobrego samopoczucia i zdrowia. Jednak uprawianie sportu, korzystne dla naszego ciała i umysłu, niekoniecznie sprzyja zdrowiu naszych zębów.

Częste i intensywne treningi poprawiają krążenie, pozwalają zachować szczupłą sylwetkę i doskonałą kondycję, jednak mogą nieść ze sobą problemy stomatologiczne. Na choroby jamy ustnej częściej narażone są osoby uprawiające sport profesjonalnie i wyczynowo oraz trenujący dyscypliny wymagające dużego wysiłku przez dłuższy czas. 

Podczas ćwiczeń często oddychamy ustami, co zmniejsza wytwarzanie śliny. U sportowców obserwuje się większe wydzielanie hormonu adrenaliny, które także ogranicza produkcję śliny. Ślina natomiast pomaga utrzymać odpowiednie pH w jamie ustnej, działa dezynfekująco. Jej brak może być przyczyną namnażania się bakterii i powstawiania próchnicy. W czasie treningu należy pamiętać o nawodnieniu organizmu. W przerwach oczywiście płukać jamę ustną wodą. Nawilżanie tkanek zmniejsza ryzyko infekcji i podrażnień, a także wypłukuje bakterie i pomaga zredukować nieświeży oddech.

Wpływ sportu na zęby – typowe dolegliwości

Liczne badania przeprowadzone wśród sportowców wykazały, że obok próchnicy, często borykają się oni także z erozją szkliwa. Czyli utratą tkanek twardych zębów objawiających się ich nadwrażliwością. Ma na to wpływ spożywanie w czasie treningów napojów izotonicznych, batonów i żeli energetycznych. Zawarty w nich cukier nie sprzyja zdrowiu jamy ustnej, dlatego należy pamiętać o regularnym myciu zębów pastą z fluorem. Zarówno przed jak i po treningu, do picia natomiast warto wybierać wodę.

 

Na problemy z zębami narażeni są nie tylko biegacze, piłkarze, czy trenujący sporty siłowe. Na stan jamy ustnej powinni zwrócić uwagę także pływacy (o nurkach nie wspominając!). Częsty kontakt z chlorowaną wodą w basenie powoduje przebarwienia, a kwaśne pH w jamie ustnej może doprowadzić do nadwrażliwości.

Wpływ sportu na zęby

Światowa Federacja Dentystyczna FDI podkreśla, że zdrowie jamy ustnej u sportowców ma wpływ na osiągane przez nich wyniki. Problemy stomatologiczne mają bezpośredni wpływ na samopoczucie, które przekłada się na aktywność fizyczną. Jednocześnie choroby zębów i dziąseł mogą powodować długofalowe skutki. Stany zapalne i infekcje, które także są przeszkodą w osiąganiu sportowych celów. Znane są przypadki, kiedy choroby jamy ustnej wykluczały zawodników z treningów i turniejów. Dodatkowo w niektórych dyscyplinach poważnym wyzwaniem dla lekarzy są urazy jamy ustnej. Dlatego też w sportach siłowych, sportach walki, rugby, koszykówce i innych sportach drużynowych FDI zaleca stosowanie indywidualnie dobranych ochraniaczy na zęby.

Trudno mówić o zdrowym ciele, bez zdrowych zębów i dziąseł. Profilaktyka, odpowiednia dieta, codzienna higiena jamy ustnej i regularne wizyty w gabinecie stomatologicznym. To podstawa zdrowia każdego sportowca i istotny czynnik w osiąganiu lepszych wyników. Jeśli aktywnie trenujesz, jesteś zawodowym sportowcem – umów się na wizytę w naszej klinice stomatologicznej. Odpowiednia diagnostyka pomogą nam wybrać dla Ciebie najlepsze rozwiązania i zadbać o Twoje zdrowie i wyniki! Nie zwlekaj i zadzwóń już teraz żeby umówić się na wizytę – KONTAKT.


POWRÓT DO BLOGA

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Email