Pełna odbudowa zęba na implancie jest procesem dość długotrwały i składa się z kilku etapów. Pomiędzy etapami, które omówimy w niniejszym artykule, musi upłynąć określony czas, by było to całkowicie bezpieczne dla pacjenta. Ponadto, aby zapewniło powodzenie zabiegu i skuteczne połączenie kości i implantu. Już na początku warto zaznaczyć, że implanty zębowe można założyć bezpośrednio po usunięciu zęba lub po upływie co najmniej dwóch miesięcy od ekstrakcji zęba. Miejsce, po wyrwanym zębie musi mieć bowiem czas na całkowite zagojenie się. Dopiero wówczas stomatolog może przystąpić do następnych etapów. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.
Leczenie implantologiczne składa się z zasadniczych etapów:
Planowanie i przygotowanie szablonu chirurgicznego
części chirurgicznej, czyli wszczepienia implantu – tytanowej śruby zastępującej korzeń zęba,
części protetycznej – wykonanie docelowego uzupełnienia protetycznego, którym może być pojedyncza korona na jednym implancie, most lub proteza na kilku implantach.
Ile trwają poszczególne etapy tego procesu?
Proces implantacji – wszczepienie
Samo wszczepienie implantu nie jest czasochłonne. Przede wszystkim, aby było ono całkowicie bezbolesne dla pacjenta, specjalista zaczyna od podania znieczulenia. Najczęściej należy odczekać do kilku minut, aby podany środek zaczął działać. Następnie lekarz przechodzi do właściwej części zabiegu, którą jest wykonanie preparacji podłoża do wprowadzenia implantu. W tym celu wykonuje się nacięcie dziąsła, wewnątrz którego, w kości umieszcza się implant. Po wszystkim specjalista zszywa ranę w dziąśle. Całość tego etapu nie trwa długo – zajmuje jedynie ok. 30-50 minut.
Ile czasu zajmie proces osteointegracji?
Proces osteointegracji polega na zrastaniu się tytanowego implantu z tkanką kostną pacjenta, dzięki czemu efekt końcowy, czyli odbudowa zęba jest wyjątkowo trwały. Tytanowe implanty tworzą mocne połączenie z kością szczęki, stając się jej częścią. Proces ten zajmuje od dwóch do sześciu miesięcy w zależności od tego jak dokładana była kość. Proces augumentacji kości wymaga czasu aby utworzyła się nowa kość.
Odbudowa zęba – część protetyczna
Po zakończeniu osteointegracji następuje odsłonięcie implantów i wkręcenie w nie tak zwanych śrub gojących, które modelują dziąsło. Śruby te pozostają w implantach przez dwa tygodnie, po czym następuje część protetyczna. Czas trwania części protetycznej zależy od wybranego przez pacjenta rozwiązania. W przypadku porcelanowych koron i mostów na implantach trwa to około 2 tygodnie i obejmuje 2-3 wizyty.
Jednakże w przypadku protezy na implantach proces ten ulega znacznemu wydłużeniu ze względu na bardziej złożony proces technologiczny i wszelkie przymiarki.
Każdy dorosły człowiek sam odpowiada za stan swojego zdrowia. Niestety nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że wszelkie zaniedbania niosą za dobą negatywne konsekwencje. Ponad połowa dorosłych ludzi zmaga się z brakami w uzębieniu, lecz nie uważają tego za problem. Wszelkie ubytki należy uzupełniać! Polecam skorzystania z usług Implanty Poznań, aby nie dopuścić do zaników tkanki kostnej w jamie ustnej. W przeciwnym razie konieczna może okazać się odbudowa kości szczęki
Implanty stomatologiczne Poznań to najlepszy sposób odbudowy utraconych naturalnych zębów. Dlaczego? W odróżnieniu od innych metod protetycznych, implanty umożliwiają nie tylko idealną odbudowę estetyki uśmiechu, ale także doskonałe odbudowanie funkcjonalności układu żucia. Obecnie stosuje się dwa rodzaje filarów implantów stomatologicznych, które wyróżnia materiał wykonanie – implanty tytanowe lub implanty cyrkonowe. W niniejszym artykule zajmiemy się tymi drugimi, przedstawimy ich charakterystyczne właściwości i wyjaśnimy dla kogo są one przeznaczone. Przeczytaj, aby dowiedzieć się więcej.
Klinika Implanty Poznań posiada w swojej ofercie zabieg wszczepienia implantów! Umów się na wizytę, abyśmy mogli przedstawić Ci oferowane usługi.
Historia implantów cyrkonowych
Protetyka Poznań oparta na materiałach ceramicznych zaczęła rozwijać się już w XIX wieku. Od czego się zaczęło? W 1820 r. dentysta J.C.F. Maury przedstawił pracę opisującą metodę, która pozwala na uzyskanie porcelany półprzeźroczystej. Opisywał formowanie zębów z dwóch składowych ceramicznych: porcelanowego jądra i glazury tworzącej płaszcz. Natomiast 1825 r. produkcją zębów porcelanowych na dużą skalę zajął się jubiler S.W. Stockton. Charles Henry Land był pionierem indywidualnych, pełnych i wypalanych koron o wysokiej estetyce. W 1894 r. zbudowano piec elektryczny umożliwiający wypalanie uzupełnień ceramicznych. Rok 1898 był rokiem odkrycia porcelany o niskiej temperaturze topnienia. Wszystkie te odkrycia przyczyniły się do rozpowszechnienia uzupełnień pełnoceramicznych i ich produkcji na masową skalę.
Implanty cyrkonowe – charakterystyka materiału
Implanty ceramiczne wykonane są z tlenku cyrkonu (od dawna używanego też w endoprotezach stawu biodrowego), który całkowicie spełnia wszelkie wymagania, jakie stawiają przed nim implanty zębowe. Nieprzypadkowo mówi się o nich perła wśród implantów. Jedną z zalet ceramicznych implantów jest właśnie ich estetyczna barwa – kolor kości słoniowej, łudząco przypominający własne zęby. Dzięki niezwykle stabilnej strukturze chemicznej, z ceramiki nie uwalniają się jony ani żadne inne związki chemiczne. Ceramika nie podlega korozji i nie wywołuje reakcji zapalnych. Implanty cyrkonowe to alternatywa dla pacjentów uczulonych na implanty tytanowe, najczęściej stosowane w tej chwili rozwiązanie na rynku. Cyrkon, z którego powstają implanty wykorzystywany jest również do tworzenia koron oraz mostów. Warto też wspomnieć, że reagują one na światło słoneczne identycznie jak zęby naturalne.
Zalety implantów cyrkonowych
Ceramika jest sprawdzona i trwała. Stosowana w medycynie (stawy biodrowe) i stomatologii od 25 lat (implanty ceramiczne).
W przeciwieństwie do innych materiałów, ceramika jest nietoksyczna i wysoce biokompatybilna.
Na ceramicznych implantach naturalnie osadza się mniej bakterii(płytki nazębnej, biofilmu), co również zmniejsza ryzyko zapalenia dziąseł.
Dzięki ceramice nie ma ryzyka rozwinięcia alergii i tym samym obciążenia układu odpornościowego.
Implanty ceramiczne są atrakcyjne wizualnie.
Tlenek cyrkonu z którego wykonane są implanty jest bardziej odporny na pękanie niż inne materiały ceramiczne.
Czy implanty cyrkonowe (ceramiczne) mają w składzie metale?
Czysty cyrkon przypomina z wyglądu diament. Ten kryształ jest modyfikowany w celu produkcji implantów, ponieważ w tym celu wykorzystuje się biały dwutlenek cyrkonu, który jest metalem przejściowym. Jednakże implanty cyrkonowe są sprzedawane, jako produkt niezawierający metalu. Jak to? Jest to możliwe, ponieważ cyrkon w tej postaci przekształca się w kryształ i staje się ceramiką. Dlatego cyrkon w postaci dwutlenku cyrkonu uważa się za pierwiastek wolny od metalu.
Implanty stomatologiczne to jedne z rodzajów protezy zęba mające postać śruby, którą umieszcza się w kości szczęki. Służą one odbudowaniu utraconego uzębienia, zastępując korzeń zębowy. Najczęściej implanty wykonuje się z tytanu. Czym się one charakteryzują i czy są odpowiednie dla każdego pacjenta? Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.
Historia tytanowych implantów zębowych sięga 1952 r. Wtedy to szwedzki profesor Per-Ingvar Branemark wprowadził tytanowy cylinder do kości udowej królika. Po pewnym czasie tytan zrósł się z kością, co nazwano mianem ossointegracji. Odkrycie Branemarka szybko znalazło zastosowanie w wielu działach medycyny, w tym w stomatologii. W 1965 r. po raz pierwszy wszczepiono u pacjenta wykonane z tytanu implanty zębowe.
Tytan to pierwiastek o bardzo wysokiej wytrzymałości mechanicznej, porównywalnej z wytrzymałością stali, a jednocześnie o wiele od niej lżejszy. Świetnie sprawdza się w roli budulca sztucznego zęba. Charakteryzuje się odpornością na korozję oraz szkodliwe działanie większości substancji: kwasu solnego, kwasu siarkowego, kwasów organicznych, chloru, roztworów o odczynach zasadowych, a nawet wody morskiej. Duża odporność na ścieranie gwarantuje trwałość efektu leczenia. Tytan jest nietoksyczny nawet w dużych ilościach i nie ma większego wpływu na organizm ludzki. Cząsteczki metalu można spotkać w kosmetykach, a nawet w produktach spożywczych (barwnik E171). Co więcej, układ odpornościowy nie odbiera tytanu jako substancji obcej, więc właściwie nie ma ryzyka, że implant zębowy się nie przyjmie. Implanty tytanowe fiksuje się głęboko pod dziąsłem, dzięki czemu unika się ekspozycji szarego materiału wszczepu. Tendencja do niewielkiego cofania się linii dziąseł wraz z wiekiem może predysponować jednak do jego odsłonięcia.
Kiedy nie można skorzystać z implantów tytanowych?
Pomimo tego, iż implanty tytanowe są jednym z najbezpieczniejszych rozwiązań, nie są odpowiednie dla wszystkich osób. Do najczęściej wymienianych przeciwskazań należą:
Paradontoza – osoby zmagające się z tą dolegliwością bardzo często nie mogą pozwolić sobie na założenie implantu, gdyż istnieje duże ryzyko jego odrzucenia. Wpierw może być zalecana regeneracja kości.
Nieuregulowana cukrzyca – diabetycy mają często problem z pojawiającymi się infekcjami oraz integracją implantu z kością. Konieczne jest unormowanie cukrów i konsultacja ze stomatologiem oraz diabetologiem.
Osteoporoza – tkanka kostna osób cierpiących na tę chorobę jest bardzo osłabiona, co wiąże się ze znacznie wolniejszymi procesami regeneracyjnymi. Istnieje więc duże ryzyko, iż implant się nie przyjmie.
Próchnica i inne choroby jamy ustnej – osoby, które są zdecydowane na implant, muszą w pierwszej kolejności wyleczyć wszelkie zmiany chorobowe – w przeciwnym wypadku może dojść do zakażenia.
Przyjmowanie niektórych leków reumatoidalnych wpływających na układ krążenia, wątrobę, nerki czy szpik, wady zgryzu, stan zapalny czy niewłaściwa budowa anatomiczna.
Jeśli Twój ząb jest bardzo zniszczony przez próchnicę lub leczenie kanałowe, masz do wyboru nie tylko klasyczne wypełnienie stomatologiczne czy koronę.
Onlay może być alternatywą na odbudowę uszkodzonego zęba, przywrócenie mu odpowiedniej struktury i estetyki, a zgryzowi funkcjonalności. To nowoczesny typ wypełnienia przygotowywanego na wymiar i dopasowanego idealnie do zęba kształtem anatomicznym i odcieniem. Jest to tzw. wypełnienie pośrednie, gdyż nie jest wykonywane bezpośrednio w zębie pacjenta, tak jak standardowa plomba.
Od standardowego wypełnienia różni go to, że ma większą trwałość, jest bardziej estetyczny, a do tego skuteczniej stabilizuje stawy. Szacuje się, że założenie tego typu wypełnienia zwiększa moc siły żucia o około 50-75 proc. Dlatego statystycznie onlaye powinny być wykonywane częściej niż zwykłe plomby.
Więcej wizyt, ale lepszy efekt
Specjaliści podkreślają, że choć taki typ wypełnienia stomatologicznego wymaga nieco więcej czasu i dentysta raczej nie założy go w trakcie jednej wizyty, to warto uzbroić się w cierpliwość.
W zależności od skali uszkodzeń zęba, założenie inlaya może wymagać dwóch wizyt. Podczas pierwszej wykonujemy przegląd zębów, jeśli jest potrzeba leczymy próchnicę. Następnie przygotowujemy ząb pod onlay. Na koniec pobieramy wycisk protetyczny, a pacjentowi zakładamy wypełnienie tymczasowe. Na drugiej wizycie mocujemy wykonane przez technika dentystycznego precyzyjne wypełnienie.
W przypadku wypełnienia typu inlay odbudowa powierzchni żucia nie obejmuje żadnego guzka zęba. Jeśli i one wymagają odbudowy ze względu na skalę uszkodzeń zęba, pacjentowi zakładane jest wypełnienie onlay. Alternatywą dla korony, zakładanej w przypadku konieczności odbudowy całej górnej warstwy zęba, jest overlay.
Onlaye, inlaye i overlaye wykonywane są zarówno z żywicy porcelanowej (np. onlaye wykonane w zasięgu linii uśmiechu), jak i żywicy kompozytowej (przy nierównych lub uszkodzonych zgrzytaniem zębach). Notabene można je wykonać nawet ze złota (np. onlay wykonany na tylnych zębach).
Inlay jest bardziej wytrzymały od standardowego wypełnienia kompozytowego. Z kolei onlay wykonany zamiast korony pozwala oszczędzić większą część naturalnego zęba. Co więcej jest tańszy niż korona. Koszt tego typu wypełnienia to 1-3,5 tys. zł. Cena zależy m.in. od użytego materiału, laboratorium, w którym wypełnienie jest wykonywane oraz wielkości.
Kiedy warto zdecydować się na takie wypełnienie?
Wypełnienia pośrednie onlay, inlay i overlay sprawdzą się w m.in. w przypadku, gdy ubytek próchniczy pozbawił Cię znacznej części zęba, po leczeniu kanałowym, przy znacznym starciu zębów bocznych (np. wskutek zgrzytania zębami i choroby okluzyjnej), kiedy konieczna jest odbudowa kilku zębów obok siebie, a także gdy zastosowanie takiej metody determinuje kształt zęba i nie ma możliwości założenia wypełnienia opartego na kompozycie.
Nowoczesność tego wypełnienia nie oznacza jednak, że nie musimy o nie dbać. Co więcej pamiętajmy, by zęby odbudowane onlay’em czy onlay’em szczotkować i nitkować tak, jak robimy to zazwyczaj. Nie tylko nowoczesne techniki odbudowy zębów, ale również odpowiednia higiena oraz regularne wizyty u stomatologa, pozwolą zachować długowieczność naszym zębom.
Wybity ząb to częsta sytuacja z jaką mierzy się dziecko i rodzice. Chwila nieuwagi, pechowa zabawa, niefortunny upadek i… ząb wypada z ust. Na szczęście, w wielu przypadkach wybity ząb można uratować. Co robić w takiej sytuacji?
Najważniejsze jest zachowanie zimnej krwi, by nie stresować dodatkowo dziecka. Wybicie zęba w wyniku mechanicznego urazu nie jest sytuacją beznadziejną. Jeśli ząb nie jest ułamany, tylko wybity w całości z korzeniem, należy działać szybko, ponieważ im więcej czasu minie, tym mniejsze szanse na jego uratowanie. Trzeba jednak przestrzegać kilku zasad, by było to możliwe.
Najpierw ostrożnie podnieśmy zęba, ale – jeśli to możliwe – czystymi dłońmi. Chwytajmy za koronę, czyli jego biały fragment, nie dotykając przy tym korzenia, ponieważ możemy go uszkodzić. Jeśli ząb jest ubrudzony, np. piaskiem, krwią, wypłuczmy go delikatnie pod letnią, czystą wodą lub w mleku. Ząb musi być bez przerwy wilgotny, bo jego wyschnięcie może spowodować obumarcie żywych tkanek, które są niezbędne, aby móc go uratować. Nie należy użyć płynu do płukania ust, podobnie jak nie można czyścić zęba pastą do zębów, mydłem, ponieważ te substancje mogą usunąć z korzenia fibroblasty, czyli komórki tkanki łącznej, które działają jak klej mocujący zęby z kością.
Wybity ząb – Co dalej?
Czas jest tu kluczowy, ponieważ im szybciej zareagujemy, tym większa szansa, że pomożemy dziecku. Zęba należy więc włożyć do pojemniczka z roztworem ochronnym, np. solą fizjologiczną, mlekiem, śliną dziecka, i w nim przewieźć do dentysty. Jeśli zęba stracił nastolatek, można poprosić go, by „przetransportował” zęba nietypowo, bo w ustach. Najlepiej pomiędzy policzkiem, a trzonowcami – musi tylko uważać, by go nie połknąć. Jeśli malec narzeka na ból, można przyłożyć do policzka zimny okład albo podać środki przeciwbólowe przeznaczone do wieku dziecka.
Trzeba udać się do chirurga stomatologa, który pod znieczuleniem przeprowadzi zabieg reimplantacji, czyli ponownego wszczepienia. Polega on na umieszczeniu zęba w zębodole, gdzie korzeń zęba łączy się z kością. Dentysta szynuje, czyli unieruchamia wybitego zęba za pomocą miękkiego drutu i żywicy kompozytowej. Tak zabezpieczony ząb jest pozostawiony na jakiś czas, aż stomatolog zdecyduje o usunięciu szyny z jamy ustnej dziecka.
W przypadku, gdy kość okalająca zęba nie jest złamana, korzeń może się zrosnąć z zębodołem w ciągu 3-4 tygodni. Gdy uszkodzenia są rozleglejsze, okres regeneracji może potrwać 6-8 tygodni. Metoda reimplantacji jest najbardziej zalecanym rozwiązaniem w przypadku młodych pacjentów. Dla pewności – rodzic nie może zrobić tego samodzielnie. Także nie wolno pozwolić dziecku, aby samo tego próbowało, ponieważ może uszkodzić zęba, spowodować ból lub doprowadzić do zakażenia.
Czy każdy ząb jest gotowy na reimplantację?
Po pierwsze, jedynie stałe zęby podlegają zabiegowi reimplantacji. Mleczaki najczęściej nie kwalifikują się do tego rodzaju procedury, ponieważ na ogół mają zbyt krótkie korzenie. Wyjątkiem są kły dziecka. Po drugie, ząb musi posiadać zdrowy, nienaruszony korzeń, co jest warunkiem koniecznym do zabiegu. Po trzecie, czas od wybicia zęba jest istotny – największe szanse na przyjęcie się zęba mamy, gdy zabieg reimplantacji jest wykonany maksymalnie 30-60 minut po urazie. U dzieci odsetek powodzeń takich zabiegów jest większy niż u osób dorosłych.
Warto mieć na uwadze, iż aby wszczepić pacjentowi sztucznego zęba, czyli implant, musi być zakończony proces rozwoju struktur kostnych, a ten trwa do ok. 21 roku życia, u kobiet nieco wcześniej.
W przypadku wybicia zęba i niemożności przeprowadzenia zabiegu implantacji, dziecko nie tylko nie jest skazane na ubytek w uzębieniu, a nawet nie powinno, szczególnie zęby trzonowe powinny być uzupełniane. U dziecka można zastosować protetyczne uzupełnienia brakującego zęba połączone np. z terapią ortodontyczną.
Wiek pacjenta
W zależności od wieku pacjenta stosowane są różne metody. Np. u dzieci do 6. roku życia, które posiadają zęby mleczne, można zastosować tzw. ortodontyczną protezę zapobiegawczą lub protezę leczniczą. Co więcej na podtrzymanie efektów – wykorystamy protezę retencyjną, do momentu aż pojawią się wszystkie zęby stałe. Nieco inaczej będzie wyglądało leczenie w wieku nastoletnim. U dziecka w wieku 12-18 lat można zastosować najpierw uzupełnienie protetyczne tymczasowe, a następnie wymienić je na stałe. Poza tym po 12. roku życia do uzupełnienia większych ubytków zębowych można też zastosować mosty, ale tylko przy równym zgryzie. Jeśli ubytek dotyczy 1-2 zębów, możliwe jest też założenie tzw. mostu adhezyjnego.
Uzupełnienie braków zębowych u dzieci jest konieczne. Ich organizm dynamicznie się rozwija i każde zaniedbanie może skutkować problemami w wieku dorosłym. Uzupełnienie wybitego zęba lub zębów u dziecka zapobiegnie zaburzeniom rozwoju mowy, deformacjom twarzy, potencjalnym wadom zgryzu w przyszłości i przywróci dziecku pełną funkcjonalność zgryzu – żucie i gryzienie pokarmów.
